Ο ΔΟΛΟΣ ΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΗ ΣΤΟ Ν. 3869/2010

 Σήμερα ήδη υπάρχει πληθώρα δικαστικών αποφάσεων σχετικά με το Ν. 3869/2010. Ορισμένα λοιπόν βασικά ζητήματα που ανέκυψαν κατά την εφαρμογή του στην πράξη, άρχισαν να ξεκαθαρίζουν νομολογιακώς .

 Το ζήτημα του δόλου του οφειλέτη έχει απασχολήσει τη νομολογία από την αρχή της εφαρμογής του Ν. 3869/2010 καθώς στο άρθρο 1 ορίζεται "1. Φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους (εφεξής οφειλέτες) δικαιούνται να υποβάλουν στο αρμόδιο δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 για τη ρύθμιση των οφειλών τους και απαλλαγή. Την ύπαρξη δόλου αποδεικνύει ο πιστωτής."

  Αρχικώς λοιπόν η νομολογία ανέπτυξε την άποψη ότι η υπερχρέωση του οφειλέτη είναι αποτέλεσμα συνυπαιτιότητας των τραπεζών καθώς αυτές , έχουν τη δυνατότητα να ελέγξουν την οικονομική, περιουσιακή και δανειακή (αν έχει δηλαδή άλλα δάνεια, εξασφαλισμένα ή όχι)   κατάσταση του οφειλέτη . Παρ’ όλα αυτά όμως  χορηγούσαν δάνεια ενώ τα δηλούμενα εισοδήματα και η εν γένει οικονομική και περιουσιακή κατάσταση του οφειλέτη δεν το δικαιολογούσε. Συνεπώς γινόταν δεκτές οι αιτήσεις απορριπτομένης της σχετικής ενστάσεως των πιστωτών.

    Ήδη όμως σήμερα έχει αναπτυχθεί και η αντίθετη άποψη που παρουσιάζεται σε πληθώρα δικαστικών αποφάσεων, οτι δηλαδή εφ`όσον κατά το χρόνο της αναλήψεως της οφειλής και με βάση τις υφιστάμενες ή ευλόγως αναμενόμενες μελλοντικές οικονομικές τους δυνατότητες ο οφειλέτης γνωρίζει και αποδέχεται ότι η συγκεκριμένη οφειλή είναι τέτοιας βαρύτητας, ώστε σε περίπτωση αδυναμίας εκπληρώσεως της επίκειται η παύση πληρωμών  μέρους του, δύναται να υποστηριχθεί, ότι το στοιχείο του δόλου συντρέχει ήδη κατά το χρονικό σημείο αναλήψεως της οφειλής. Αυτό στην πράξη δύναται να συμβεί, όταν ο οφειλέτης αναλαμβάνοντας το χρέος ήδη από την αρχή-γνωρίζει ότι δεν μπορεί και -δεν επιθυμεί να το εξυπηρετήσει (Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Έκδοση δεύτερη 2012, σελ.55,56,57 με παραπομπές στη νομολογία ΔΕΕ 11/2011 σελ.1118). Συνέπεια της ανωτέρω παραδοχής είναι η απόρριψη της αίτησης των οφειλετών.

    Θέλει λοιπόν ιδιαίτερη προσοχή ο τρόπος με τον οποίο θα δομηθεί η αίτηση του οφειλέτη έτσι ώστε να αποφευχθούν τέτοιου είδους απορρίψεις.