Με την απόφαση 242/2012 του Πολιτικού Εφετείου Πειραιά, κρίθηκε οτι η βαριά αμέλεια ιατρών να διαγνώσουν ιδιαιτέρως σοβαρά θανατηφόρο ασθένεια τέκνου κατά τον προγεννητικό έλεγχο (κυστική ίνωση) που είχε ως συνέπεια την συνέχιση της κύησης και την απόκτηση τελικώς βαριά άρρωστου τέκνου, καθώς η ανωτέρω ασθένεια είναι ανίατη και έχει μικρό προσδόκιμο ζωής, συνιστά προσβολή προσωπικότητας και αδικοπραξία.
Η προσβολή προσωπικότητας εν προκειμένω στοιχειοθετείται λόγω της στέρησης της ελευθερίας οικογενειακού προγραμματισμού. Νόμιμη δυνατότητα εγκύου να σταθμίσει ελεύθερα αν θα συνεχίσει την εγκυμοσύνη ή θα τη διακόψει, λόγω δικαιολογημένου ενδιαφέροντος να αποκτήσει υγιές τέκνο. Αν παρακωλυθεί, με πράξη ή με παράλειψη τρίτου, στην απόλαυση της νόμιμης αυτής επιλογής, προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά της, εφόσον στοιχειοθετούνται οι κατ’ άρθρο 304 παρ. 4 περ. β’ ΠΚ προϋποθέσεις επιτρεπτής διακοπής της κύησης. Τέτοια αξίωση και ο σύζυγος - πατέρας, γιατί υπέχει την ίδια σχέση με το κυοφορούμενο, όπως η μητέρα. Σοβαρή ανωμαλία εμβρύου όταν πάσχει από ιδιαίτερα βαριά νόσο ή βλάβη, μη ιάσιμη ή μη αντιμετωπίσιμη ιατρικά, ώστε να καθίσταται σκληρό και καταχρηστικό να ζητηθεί η συνέχιση της κύησης. Βαριά αμέλεια εταιρίας προγεννητικού ελέγχου, μοριακού βιολόγου και ιατρού - γενετιστή να διαγνώσουν ιδιαιτέρως σοβαρά -θανατηφόρο ασθένεια κυοφορούμενου. Χρήση μεθόδου, η οποία απέτυχε να διαγνώσει κοινή και ανιχνεύσιμη μετάλλαξη κυστικής ίνωσης. Ευθύνη σύμφωνα με Ν 2251/1994
Πηγή : nbonline , Νομικό περιοδικό "ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ", τεύχος 4/2012