112/2013 Άρειος Πάγος - Στ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΑΤ' ΑΡΘΡΟ 145§§1,2 ΚΠΔ

      Με την παρατιθέμενη απόφαση , ο Άρειος Πάγος εξέτασε την αίτηση αναίρεσης κατηγορούμενου , ο οποίος δυνάμει απόφασης πρωτοβάθμιου δικαστηρίου κρίθηκε αθώος από παραδρομή, ενώ δηλαδή η υπόθεση δεν εισήχθη προς συζήτηση για τον ίδιο διότι δεν ήταν παρών στη δίκη. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο σε μεταγενέστερη δικάσιμο εισήγαγε αυτεπαγγέλτως την απόφαση για διόρθωση δυνάμει της διάταξης 145§§1,2 ΚΠΔ και προέβη στη διόρθωσή της παρά τις αντιρρήσεις του κατηγορούμενου. Ο τελευταίος άσκησε αναίρεση κατά της διορθωτικής απόφασης και ζήτησε να μην διορθωθεί αυτή διότι δεν δύναται να προβεί το δικαστήριο σε τέτοιου είδους  διόρθωση μεταγενεστέρως καθώς δεν ανήκει στην προφανή παραδρομή αλλά προκύπτει ότι δικαστήριο μπήκε στην ουσία , δίκασε και έκρινε και τον απόντα κατηγορούμενο , αποφασίζοντας μάλιστα την αθώωσή του. Όμως ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι η διόρθωση απόφασης εκ προφανούς παραδρομής είναι δυνατό να λάβει χώρα σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις και αφού θεμελίωσε τη σκέψη του στο ότι ο αναιρεσείων δεν ήταν μέρος της δίκης ως, απών, δεν νομιμοποιείται να ασκήσει την κρινόμενη αναίρεση, καταλήγοντας σε απόρριψη αυτής . 

ΑΡΙΘΜΟΣ 112/2013 ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Νικόλαο Ζαΐρη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο, Γεώργιο Αδαμόπουλο - Εισηγητή, Ειρήνη Κιουρκτσόγλου - Πετρουλάκη και Μαρία Βασιλάκη, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημα του στις 8 Ιανουαρίου 2013, με την παρουσία του Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Δημητρίου Δασούλα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χαράλαμπου Αθανασίου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος – κατηγορουμένου……….., κατοίκου Αχαρνών Αττικής, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του………., περί αναιρέσεως της με αριθμό 243/2011 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θράκης.

Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θράκης, με την ως άνω απόφαση του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 5 Σεπτεμβρίου 2012 αίτηση του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 766/12.

                                   Αφού άκουσε

Τον   πληρεξούσιο   δικηγόρο   του   αναιρεσείοντος,   που ζήτησε   όσα   αναφέρονται   στα   σχετικά   πρακτικά   και   τον Αντεισαγγελέα,  που  πρότεινε να απορριφθεί  η προκείμενη ^αίτηση αναίρεσης.

         ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου η από 5-6-2012 αίτηση του…………, κατοίκου …… Αττικής, για αναίρεση της 243/2011 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θράκης, όπως αυτή διορθώθηκε με την 165/2012 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου.

Κατά τη διάταξη του άρθρου 476 παρ. 1 ΚΠΔ, όταν το ένδικο μέσο ασκήθηκε, εκτός των άλλων περιπτώσεων, από πρόσωπο που δεν έχει το δικαίωμα ή εναντίον αποφάσεως ή βουλεύματος, για τα οποία δεν προβλέπεται, απορρίπτεται ως απαράδεκτο. Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 504 παρ. 1 ΚΠΔ, όταν ο νόμος δεν ορίζει ειδικά κάτι άλλο, αίτηση αναίρεσης επιτρέπεται μόνο κατά της απόφασης που, όπως απαγγέλθηκε, δεν προσβάλλεται με έφεση και κατά της απόφασης του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου που εκδόθηκε ύστερα από άσκηση έφεσης αν με τις αποφάσεις αυτές το δικαστήριο αποφάνθηκε τελειωτικά για την κατηγορία ή αν έπαυσε οριστικά ή κήρυξε απαράδεκτη την ποινική δίωξη (άρθρο 370). Περαιτέρω κατά τη διάταξη του άρθρου 505 παρ. 1 στοιχ. α' του ίδιου Κώδικα εκτός από την περίπτωση της παρ. 3 του προηγούμενου άρθρου (για την οποία δεν πρόκειται) αναίρεση μπορούν να ζητήσουν: α) ο κατηγορούμενος... β)... Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος, ως διάδικος σε μια ποινική δίκη, μπορεί να ασκήσει αίτηση αναίρεσης κατά των αποφάσεων του πρωτοβαθμίου και του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου, σύμφωνα με τις ανωτέρω διακρίσεις, όταν με τις αποφάσεις αυτές το δικαστήριο αποφάνθηκε τελειωτικά για την κατηγορία ή αν έπαυσε οριστικά ή κήρυξε απαράδεκτη την ποινική δίωξη. Αποφαίνεται δε το δικαστήριο τελειωτικά για την κατηγορία και κατ' ακολουθία ο κατηγορούμενος μπορεί να ζητήσει την αναίρεση της απόφασης, μόνον όταν αυτό προβεί στην εκδίκαση της κατηγορίας που αποδίδεται σ' αυτόν και εκδώσει στη συνέχεια αθωωτική ή καταδικαστική απόφαση. Τέλος, από τις διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 145 ΚΠΔ προκύπτουν τα ακόλουθα: Όταν στην απόφαση υπάρχουν λάθη ή παραλείψεις που δεν παράγουν ακυρότητα, το δικαστήριο που την εξέδωσε και στην περίπτωση που κατ' αυτής έχει ασκηθεί ένδικο μέσο το δικαστήριο που αποφαίνεται γι’ αυτό, εφόσον δεν το απέρριψε ως απαράδεκτο, ύστερα από αίτηση του εισαγγελέα ή κάποιου από τους διαδίκους ή και αυτεπαγγέλτως, διατάσσει τη διόρθωση ή συμπλήρωση της εφόσον απ' αυτή δεν επέρχεται ουσιώδης μεταβολή της αποφάσεως και δεν αλλοιώνεται η αληθινή εικόνα αυτών που πράγματι συνέβησαν στο ακροατήριο. Η διόρθωση ή η συμπλήρωση της αποφάσεως μπορεί να αφορά, εκτός από τις άλλες παραλείψεις και από τα όσα αναφέρονται στην ταυτότητα του κατηγορουμένου, τη συμπλήρωση του ανεπαρκούς αιτιολογικού και τη διευκρίνιση του διατακτικού της απόφασης, όταν αυτό έχει ασάφειες ή είναι διαφορετικό από εκείνο που απαγγέλθηκε στο ακροατήριο ή που σημειώθηκε στα πρακτικά. Από τις διατάξεις αυτές, σε συνδυασμό με εκείνες περί ενδίκων μέσων, σαφώς συνάγεται ότι ως διόρθωση της αποφάσεως εννοείται η αποκατάσταση της πραγματικής βουλήσεως του δικαστηρίου, με την αποβολή στοιχείων ξένων προς αυτήν που παρεισέφρησαν στο κείμενο της ή με την παράθεση σ' αυτό στοιχείων αναγκαίων, που παραλείφθηκαν από αυτό, από παραδρομή ή αβλεψία ή από άλλη παρόμοια αιτία και όχι η άρση των σφαλμάτων που δημιουργούν ακυρότητα, ή των ουσιαστικών σφαλμάτων τα οποία είναι αντικείμενο της κρίσης του ανωτέρου δικαστηρίου που επιλαμβάνεται της ^υποθέσεως μετά από άσκηση ενδίκου μέσου. Έτσι απαραίτητη προϋπόθεση της διορθώσεως είναι η ύπαρξη ή παράλειψη τέτοιου στοιχείου και η αιτία στην οποία οφείλεται αυτό.

Στην προκειμένη περίπτωση, από την παραδεκτή για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας, προκύπτει ότι ο αναιρεσείων, …., παραπέμφθηκε μαζί με τους κατηγορουμένους: 1)…, 2)….., κατοίκους Τουρκίας, 3) ….., κάτοικο……, 4)….., κάτοικο ……., 5)……, κάτοικο ……., 6)…….., κάτοικο …..Αττικής, 7)………, κάτοικο …..Αττικής, 8) …….., κάτοικο ……. Αττικής, 9)…………., κάτοικο Θεσσαλονίκης, καθώς και τον κατηγορούμενο………, με απευθείας κλήση, στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θράκης να δικασθούν για τις αξιόποινες πράξεις, α) εγκληματική οργάνωση, β) παράνομη διευκόλυνση εισόδου στο ελληνικό έδαφος λαθρομεταναστών από κερδοσκοπία, κατ' επάγγελμα από κοινού και κατά συρροή, γ) παράνομη μεταφορά - παραλαβή λαθρομεταναστών για προώθηση στο εσωτερικό της χώρας, διευκόλυνση μεταφοράς αυτών και εξασφάλιση καταλύματος σ' αυτούς για απόκρυψη από κοινού, κατά συρροή, από κερδοσκοπία και κατ' επάγγελμα, δ) ηθική αυτουργία στις υπό στοιχ. β' και γ' ως άνω πράξεις, ε) απλή συνεργεία στην υπό στοιχ. γ'πράξη, στ) απλή συνεργεία στην υπό στοιχ. β' πράξη, ζ) παράνομη είσοδο στη χώρα, η) παράνομη οπλοφορία, θ) παράνομη εισαγωγή όπλου, ι) πλαστογραφία με χρήση από κοινού και κατά μόνας κατ' εξακολούθηση και ια) παράβαση άρθρου 90 παρ. 1 και 3 του ΚΟΚ. Περαιτέρω από τα πρακτικά της προσβαλλομένης αποφάσεως προκύπτουν τα ακόλουθα: Η υπόθεση ορίσθηκε προς εκδίκαση στη δικάσιμο της 12-4-2011. Στο ακροατήριο κλητεύθηκαν με κλητήριο θέσπισμα και εισήχθησαν να δικασθούν, με την ανωτέρω σειρά, οι κατηγορούμενοι: 1) ΚΕ, 2) DB, 3)ΜΠ, 4) ΜΧ, 5) Χ Ν, 6) ΣΑ, 7) ΖΓι, 8) ΤΙ και 9) ΚΔ. Ο αναιρεσείων Γ Π και ο Τ Β, δεν κλητεύθηκαν και δεν εισήχθησαν στη δίκη, καθόσον είχαν εκδοθεί σε βάρος τους τα υπ' αρ. 4/2010 και 6/2010, αντίστοιχα, εντάλματα σύλληψης του Ανακριτή Ορεστιάδας    και    φυγοδικούσαν.    Την    ημέρα    της    δίκης εμφανίσθηκαν στο δικαστήριο όλοι οι κατηγορούμενοι με την ως άνω σειρά. Από αυτούς ο πρώτος είχε συνήγορο την Ιουλία Μυλωνά, δικηγόρο Ροδόπης, που διορίσθηκε από την πρόεδρο Εφετών Θράκης, οι τρίτος και τέταρτος διόρισαν συνήγορο τον ……., δικηγόρο Αθηνών, και ο πέμπτος διόρισε συνηγόρους τους ……., δικηγόρο Αθηνών και……., δικηγόρο Ξάνθης. Στους λοιπούς εμφανισθέντες στο ακροατήριο κατηγορουμένους D B (2°),  ΑΣ (6°), ΖΓ, (7°), ΤΙ (8°) και ΔΚ (9°) η πρόεδρος του Δικαστηρίου διόρισε συνηγόρους, κατά σειρά, τους ………………………… δικηγόρους Ροδόπης. Επισημαίνεται στο σημείο αυτό ότι στο κατηγορητήριο, που είχε συνταχθεί από τον αρμόδιο εισαγγελέα και στο οποίο περιλαμβάνονταν όλοι οι παραπεφθέντες στο ακροατήριο, οι κατηγορούμενοι 1ος έως 7ος αναφέρονταν με την ίδια σειρά, οι 8ος (ΤΙ) και 9ος (ΚΔ) αναφέρονταν με α/α 9ος και 12ος αντίστοιχα, ενώ ως 8ος αναφερόταν ο αναιρεσείων ΓΠ και ως 10ος ο ΤΒ. Εκ παραδρομής στη 2η σελίδα του 2ου φύλλου των πρακτικών ο όγδοος (8ος) κατηγορούμενος ΤΙ και ο ένατος (9ος) κατηγορούμενος ΔΚ αναφέρονται με τους α/α του κατηγορητηρίου. Μετά τη νομιμοποίηση των δικηγόρων και την προβολή διαφόρων ισχυρισμών και ενστάσεων, η πρόεδρος του Δικαστηρίου ζήτησε από τους κατηγορουμένους πληροφορίες για τις πράξεις που κατηγορούνται και εκείνοι δήλωσαν,  με την ανωτέρω σειρά, όσα αναφέρονται στη 2η σελίδα του 15ου φύλλου των πρακτικών. Κατά την ανάγνωση των εγγράφων, όπως αναφέρεται στη 2η σελίδα του 23ου φύλλου των πρακτικών, για τον όγδοο κατηγορούμενο (ΤΙ) αναγνώσθηκε το υπ' αρ. 18044/11 πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης. Μετά την εξέταση των μαρτύρων υπερασπίσεως οι κατηγορούμενοι κλήθηκαν και απολογήθηκαν με τη σειρά, όπως αναφέρεται στα πρακτικά: Ο πρώτος (KΕ), ο δεύτερος (DB), ο τρίτος (Μ Π), ο τέταρτος (Μ Χ), ο πέμπτος (Χ Ν) ο έκτος (ΣΑ), ο έβδομος (ΖΓ), ο όγδοος (Τ Ι ) και ο ένατος (ΚΔ). Στη συνέχεια έλαβαν το λόγο ο εισαγγελέας, ο οποίος πρότεινε να κηρυχθούν αθώοι οι 6ος, 7ος, 8ος, 9ος και 10ος των κατηγορουμένων ( αν και η δίκη διεξήχθη μόνο για τους ανωτέρω εννέα και χωρίς να μνημονεύεται ποιος είναι ο 10ος) και ένοχοι οι 1ος, 2ος, 3ος, 4ος και 5ος των κατηγορουμένων, και οι συνήγοροι των κατηγορουμένων με την προαναφερόμενη σειρά ( ήτοι 1ου, 2ου, 3ου και 4ου, 5ου, 6ου, 7ου, 8ου και 9ου) ζήτησαν όσα αναφέρονται στο 29° φύλλο των πρακτικών. Στο σκεπτικό της αποφάσεως αναφέρεται ότι, για τους διαλαμβανόμενους σ' αυτό λόγους, πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι οι 1ος, 2ος, 3ος ,4ος και 5^ος κατηγορούμενοι. Για τους λοιπούς τέσσερις κατηγορουμένους αναφέρεται κατά λέξη: « Περαιτέρω όσον αφορά τις αποδιδόμενες στους 6°, 7°, 8°, 9° και 10° των κατηγορουμένων πράξεις της απλής συνέργειας κατ" εξακολούθηση στις πράξεις της παράνομης παραλαβής λαθρομεταναστών για προώθηση στο εσωτερικό της χώρας, από   κοινού,   κατά   συρροή,   από   κερδοσκοπία   και   κατ΄ επάγγελμα, από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού δεν  προέκυψαν στοιχεία σε βάρος τους και συνεπώς πρέπει να κηρυχθούν αθώοι, όπως στο διατακτικό οι πράξεις αυτές διαλαμβάνονται». Στο διατακτικό της αποφάσεως αναφέρεται ότι το δικαστήριο δικάζει τους κατηγορουμένους: 1)ΚΕ, 2) DΒ, 3)ΜΠ, 4)ΜΧ, 5)ΧΝ, 6)ΣΑ, 7)ΖΓ, 8) ΤΙ και 9)ΚΔ . Ακολούθως το δικαστήριο κήρυξε ενόχους τους 1°, 2°, 3°, 4° και 5° κατηγορουμένους των πράξεων που αναφέρονται και αθώους τους λοιπούς κατηγορουμένους ΑΣ, ΖΓ, ΤΙ και ΚΔ. Από προφανή  παραδρομή οι δύο τελευταίοι κατηγορούμενοι αναφέρονται με τους α/α του κατηγορητηρίου, ήτοι με τους αριθμούς 9 και 12 αντίστοιχα. Επίσης από προφανή παραδρομή κατά τη σύνταξη της προσβαλλομένης αποφάσεως διελήφθη απαλλακτική διάταξη για τις αποδιδόμενες σ' αυτούς πράξεις και για τον αναιρεσείοντα ΓΠ καθώς και τον ΤΒ, οι οποίοι δεν εισήχθησαν στο ακροατήριο και για τους οποίους δεν εκδικάσθηκε η σε βάρος τους κατηγορία. Την 5-4-2012 εισήχθη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θράκης αίτηση του Εισαγγελέα Εφετών Θράκης για διόρθωση της ανωτέρω αποφάσεως και ειδικότερα να απαλειφθούν από το διατακτικό της οι κατηγορούμενοι ΓΠ και ΤΒ , διότι από προφανή παραδρομή κατεγράφησαν στο διατακτικό αυτής, καθώς δεν είχε εισαχθεί προς εκδίκαση η κατ" αυτών υπόθεση. Πράγματι το δικαστήριο με την υπ' αρ. 165/5-4-2012 απόφαση του, η οποία καταχωρήθηκε στο ειδικό βιβλίο την 25-5-2012, νομίμως διόρθωσε την υπ' αρ.243/201 1 προηγούμενη απόφαση του και διέταξε να απαλειφθούν από αυτήν όλες οι διατάξεις που εκ προφανούς παραδρομής συμπεριελήφθησαν και που αφορούν τον ΓΠ καιΤΒ , για τους οποίους δεν είχε εισαχθεί προς εκδίκαση η κατ' αυτών υπόθεση. Μετά από αυτά ο αναιρεσείων την 5-6-2012 άσκησε την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως, ισχυριζόμενος ότι στα πρακτικά της αποφάσεως αυτός έχει καταχωρηθεί με τον αριθμό 8, ότι επίσης στα πρακτικά έχουν καταχωρηθεί η απαλλακτική γι αυτόν πρόταση

 του εισαγγελέα και ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία περί της αθωότητας του, αφού κατά την απόφαση με αριθμ. 243/2011 από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού δεν προέκυψαν στοιχεία σε βάρος του και επιπλέον απαγγέλθηκε δημόσια η απόφαση περί της απαλλαγής του από το σύνολο των κατηγοριών. Επίσης, ο κατηγορούμενος ισχυρίζεται ότι με την 165/2012 απόφαση δεν διορθώθηκε η υπ' αρ. 243/2011 απόφαση, αλλά απαραδέκτως, μετά πάροδο είκοσι ημερών και μετά την καταχώρηση της απόφασης στο ειδικό βιβλίο, διορθώθηκαν τα πρακτικά της δίκης, ως προς τα προαναφερόμενα κεφάλαια (ήτοι ότι την καταχώρηση στα πρακτικά της απαλλακτικής γι αυτόν πρότασης του εισαγγελέα, την ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία περί της αθωότητας του και τη δημόσια απαγγελία της απόφασης περί της απαλλαγής του από το σύνολο των κατηγοριών). Τέλος ο αναιρεσείων ισχυρίζεται ότι ναι μεν η υπόθεση δεν εισήχθη γι' αυτόν και ο ίδιος δεν παραβρέθηκε στη δίκη, πλην όμως από την ως άνω εισαγγελική πρόταση και το σκεπτικό της προσβαλλομένης αποφάσεως σαφώς προκύπτει η εξέταση της εναντίον του κατηγορίας στην ουσία της, σύμφωνα με το άρθρο 432 ΚΠΔ, και ο αναμφισβήτητος έλεγχος όλων των στοιχείων αυτής από τη χωρήσασα αποδεικτική διαδικασία και έτσι επιβεβαιώνεται πλήρως το διατακτικό της, και ότι το κύριο και ουσιώδες δεν είναι η νομιμότητα εισαγωγής της υποθέσεως σε δίκη και η παρουσία του ή μη στο δικαστήριο, αλλά η εξέταση της κατηγορίας από το δικαστήριο της ουσίας και η απόφαση του επ' αυτής. Με βάση το ιστορικό αυτό ο αναιρεσείων με την κρινόμενη αίτηση του ζητεί την αναίρεση της προσβαλλομένης αποφάσεως, για υπέρβαση εξουσίας και παραβίαση δεδικασμένου, που δημιούργησε η υπ' αρ. 243/2011 απόφαση, πριν τη διόρθωση με την υπ' αρ. 165/2012 απόφαση του ίδιου δικαστηρίου. Όμως, όπως προεκτέθηκε, όγδοος, κατά σειρά κατηγορούμενος στα πρακτικά και στο σκεπτικό καθώς και στο προοίμιο του διατακτικού της προσβαλλομένης απόφασης και κατά συνέπεια διάδικος της ποινικής δίκης είναι ο κατηγορούμενος ΤΙ και όχι ο αναιρεσείων, ΓΠ , και ως εκ τούτου οι αιτιάσεις του αναιρεσείοντος ερείδονται σε αναληθή προϋπόθεση. Με βάση τα ανωτέρω η προσβαλλόμενη απόφαση, όπως αυτή διορθώθηκε, δεν αποφάνθηκε τελειωτικά για τον αναιρεσείοντα, ούτε αυτός έχει την ιδιότητα του κατηγορουμένου, με την έννοια των άρθρων 504 παρ. 1 και 505 παρ. 1 στοιχ. α' ΚΠΔ. Επομένως ο αναιρεσείων δεν νομιμοποιείται στην άσκηση της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης και ως εκ τούτου αυτή είναι, σύμφωνα με το άρθρο 476 παρ.1 Κ.Π.Δ., απαράδεκτη και πρέπει ως τέτοια να απορριφθεί (αρθρ. 513 παρ.1 ΚΠΔ) και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (αρθρ. 583 παρ.1 ΚΠΔ).

   ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Απορρίπτει την από 5-6-2012 αίτηση του ΓΠ του … , κατοίκου ….. Αττικής, για αναίρεση της 243/2011 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θράκης, όπως αυτή διορθώθηκε με την 165/2012 απόφαση του ιδίου Δικαστηρίου και

Επιβάλλει στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα, που
ανέρχονται σε διακόσια πενήντα (250) ευρώ.                                                                  

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 15 Ιανουαρίου 2013. Και

Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, στις 18 Ιανουαρίου 2013.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ               Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ