ΔΕφΑθ 442/2012-Ακύρωση απόφασης ΓΕΣ για την απόλυση επαγγελματία οπλίτη για λόγους υγείας

Σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 442/2012 απόφαση του ΔΕφΑθ , κρίθηκε ότι δεν είναι δυνατή η απόλυση επαγγελματία οπλίτη (ΕΠΟΠ) για λόγους υγείας , εφόσον αυτός δεν κρίθηκε ανίκανος για ενεργό υπηρεσία αλλά με σωματική ικανότητα Ι2. Ειδικότερα,  ο αιτών , αφού συμπλήρωσε επταετία στο στράτευμα, υπέβαλε αίτηση μονιμοποίησης και πέρασε από την αρμόδια Υγειονομική Επιτροπή , η οποία του απένειμε σωματική ικανότητα Ι2  και όχι Ι1 όπως θα έπρεπε προκειμένου να διατηρήσει τη θέση του και να μονιμοποιηθεί . Στη συνέχεια,  εξετάστηκε το ενδεχόμενο τοποθέτησής  του σε άλλη ειδικότητα όμως κρίθηκε  ότι δεν είχε γραμματικές γνώσεις επαρκείς προκειμένου να διατηρηθεί σε έτερη θέση που συνάδει με τη σωματική ικανότητα Ι2. Για τους ανωτέρω λόγους, εξεδόθη η προσβαλλόμενη απόφαση του ΓΕΣ , δια της οποίας ο αιτών απολύθηκε.

Αφού λοιπόν ο αιτών προσέφυγε στο αρμόδιο Δικαστήριο , αυτό έκρινε ότι η μόνη κατά νόμο περίπτωση απόλυσης ΕΠΟΠ είναι κατά ρητή διατύπωση του Ν. 2936/2001 (άρθρο 13§1 παρ. στ) , όταν κανείς  κριθεί ανίκανος για την ενεργό υπηρεσία.  Στην περίπτωση που κριθεί ως ικανός δεύτερης κατηγορίας σωματικής ικανότητας (Ι2)  , και όχι ανίκανος, τότε δεν υπάρχει το νόμιμο έρεισμα για την απόλυσή του από το στράτευμα για λόγους υγείας.

ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΩ ΤΟΥ 60% ΓΙΑ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΟ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤ' ΕΦΕΣΗ ΔΙΚΗ

Με την υπ' αριθμ. 17/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης, ως εφετείου δικάζοντος, έγινε δεκτή έφεση υπερχρεωμένου δανειολήπτη κατά απόφασης Ειρηνοδικείου , που είχε κρίνει ως απαράδεκτη την αίτησή του λόγω ελλείψεως προδικασίας. Είναι η δεύτερη υπόθεση που χειρίζεται η δικηγόρος και κάνει δεκτή την έφεση για τον ίδιο λόγο (βλ. παλαιότερη ανάρτηση της 1/5/2013 για την πρώτη υπόθεση) . Ειδικότερα, πρωτοδίκως είχε κριθεί η αίτηση ως απαράδεκτη λόγω ελλείψεως προδικασίας διότι θεωρήθηκε οτι δεν είχε τηρηθεί το στάδιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού.  Ο αιτών είναι έγγαμος με δύο τέκνα και το παρόν χρονικό διάστημα άνεργος , όπως και η σύζυγός του. 
Με την εν λόγω απόφαση εξαιρούνται από την εκποίηση ιδανικά μερίδια του αιτούντος σε αγροτεμάχια λόγω του ασύμφορου της εκποιήσεως, διατηρείται η πρώτη κατοικία με την καταβολή δόσεων για είκοσι έτη , χορηγείται περίοδος χάριτος τεσσάρων ετών για την προαναφερθείσα ρύθμιση ενώ ρυθμίζονται οι οφειλές με την καταβολή του ποσού των 100€ για τέσσερα (4) έτη. Δηλαδή ο αιτών θα καταβάλλει ποσό 55.800€ για συνολικές οφειλές ύψους 142.000€ περίπου. 

Παρατίθεται το πλήρες κείμενο της απόφασης : 
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΡΟΔΟΠΗΣ

ΑΠΟΦΑΣΗ 17/2013

Αριθ. έκθ. καταθ. έφεσης: Εφ.Μ. 20/20-6-2012

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΡΟΔΟΠΗΣ ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από το Δικαστή Αργύριο Γκόγκολα, Πρωτοδίκη, τον οποίο όρισε η Πρόεδρος του Πρωτοδικείου και από τη Γραμματέα Μαρία Πρωτογεράκη.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια, στο ακροατήριο του, την 13^η Φεβρουαρίου 2013, για να δικάσει την υπ' αριθ. εκθ. κατ. Εφ.Μ. 20/20-6-2012 έφεση, μεταξύ:

ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ - ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: Τ. Α. του Α.,  κατοίκου Κομοτηνής, που παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του Ιουλίας Μυλωνά, η οποία κατέθεσε προτάσεις.

ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ - ΚΑΘ' ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ: 1) Ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ ………» και νυν «Τράπεζα ……..», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της ……, που κατέθεσε προτάσεις, 2) Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρίας με την επωνυμία «…….. Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν παραστάθηκε, 3) Ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «……. ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της  ………., που κατέθεσε προτάσεις.

Ο αιτών άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Κομοτηνής τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης Ε20/17-8-2011 αίτηση του, με την οποία ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σ' αυτήν. Το Δικαστήριο, με την υπ' αρ. 18/2012 οριστική απόφαση του, που εκδόθηκε κατά την εκουσία δικαιοδοσία, απέρριψε την αίτηση. Κατά της απόφασης αυτής ο αιτών κατέθεσε στη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου Κομοτηνής την από 13-6-2012 και με αριθ. εκθ καταθ. 4/13-6-2012 ένδικη έφεση (πράξη προσδιορισμού δικασίμου της γραμματείας του παρόντος Δικαστηρίου: Εφ.Μ. 20/20-6-2012), η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί στη δικάσιμο της 12-12-2012, κατά την οποία αναβλήθηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.

ΚΑΤΑ τη συζήτηση της υπόθεσης και κατά την εκφώνηση της από το πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων που παραστάθηκαν όπως αναφέρεται παραπάνω, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά συνεδρίασης και στις έγγραφες προτάσεις τους.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η κρινόμενη έφεση του αιτούντος κατά της με αριθμό 18/2012 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Κομοτηνής, η οποία εκδόθηκε ερήμην της δεύτερης των καθ' ων και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων, κατά την εκούσια δικαιοδοσία, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 17, 495 επ., 511, 513 παρ. 1β, 516, 517, 518 παρ. 2, 734 παρ. 3 ΚΠολΔ), καθώς από τα στοιχεία της δικογραφίας δεν προκύπτει η επίδοση της εκκαλουμένης, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται τέτοια επίδοση, από τη δημοσίευση δε αυτής μέχρι την άσκηση της κρινόμενης έφεσης δεν έχει παρέλθει τριετία. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί, κατά την ίδια διαδικασία, το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.).

Όπως προκύπτει από την υπ' αριθμ. 2900/4-7-2012 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών, Ε. Π., την οποία προσκομίζει και επικαλείται ο εκκαλών, ακριβές αντίγραφο της κρινόμενης έφεσης, με πράξη ορισμού δικασίμου κοίμηση προς εμφάνιση για τη δικάσιμο της 12ης Δεκεμβρίου 2012*^!ττότε και αναβλήθηκε η εκδίκαση της υπόθεσης για τη σημερινή δικάσιμο, επιδόθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως στη δεύτερη εφεσίβλητη. Η τελευταία, όμως, δεν εμφανίσθηκε στη δικάσιμο αυτή, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του πινακίου. Ως εκ τούτου, πρέπει να δικαστεί ερήμην (άρθρο 271 παρ. 1 και 2 εδ. β' Κ.Πολ.Δ.), αφού, επί αναβολής της συζήτησης, στην οποία έχει κλητευθεί ο εναγόμενος, δεν απαιτείται νέα κλήση αυτού προς εμφάνιση στη νέα δικάσιμο και η αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο, κατ* άρθρο 226 παρ. 4 εδ. γ’, δ’ Κ.Πολ.Δ., το οποίο εφαρμόζεται και στην ενώπιον του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου δίκη (αρθρ. 498 παρ. 2 εδ. β' ΚΠολΔ, βλ. ΕφΑΘ 5454/1994 Αρμ 1995.366, ΕφΑΘ 2926/1990 Δ 22.252), ισχύει ως κλήτευση και του μη εμφανισθέντος μέρους (βλ. ΑΠ 1171/2006 ΝΟΜΟΣ). Το Δικαστήριο, όμως, πρέπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υποθέσεως σα να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (άρθρο 524 παρ. 4).

Με τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης Ε20/17.8.2011 αίτηση του ενώπιον του Ειρηνοδικείου Κομοτηνής, ο αιτών και ήδη εκκαλών, επικαλούμενος έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του προς τους ήδη εφεσίβλητους, συνολικού ύψους 141.587,49 ευρώ, ζητούσε να επικυρωθεί το περιγραφόμενο στην αίτηση σχέδιο διευθέτησης των οφειλών του. Επικουρικά, σε περίπτωση μη επίτευξης δικαστικού συμβιβασμού, ζητούσε τη ρύθμιση του συνολικού του χρέους, με εξαίρεση της κύριας κατοικίας του, κατά τις διατάξεις του Ν. 3869/2010, λαμβανομένης υπόψη της περιουσιακής του κατάστασης και των δυνατοτήτων της συζύγου του, με σκοπό την απαλλαγή του απ' αυτό. Με την εκκαλούμενη υπ' αρ. 18/2012 οριστική απόφαση του το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση ως απαράδεκτη, λόγω μη τήρησης της προβλεπόμενης στη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του Ν. 3869/2010 προδικασίας εντός της νόμιμης προθεσμίας. Ο εκκαλών με την υπό κρίση έφεση του παραπονείται για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση και να γίνει εν συνεχεία δεκτή η αίτηση του. Ειδικότερα, με το μοναδικό λόγο της κρινόμενης έφεσης ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι η εκκαλούμενη απόφαση εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο, απορρίπτοντας την αίτηση ως απαράδεκτη λόγω μη τήρησης της εκ του άρθρου 2 παρ. 1 του Ν. 3869/2010 προδικασίας, δεχόμενη ότι από τη με ημερομηνία 5-9-2011 βεβαίωση της πληρεξούσιας δικηγόρου του αιτούντος διαπιστώνεται ότι η αποτυχία της προσπάθειας εξωδικαστικού συμβιβασμού έπεται της κατάθεσης της ένδικης αίτησης, ενώ, εάν ερμήνευε και εφάρμοζε σωστά το νόμο, θα έπρεπε να κρίνει την αίτηση παραδεκτή και να δεχτεί ότι η εν λόγω βεβαίωση εκ του άρθρου 2 παρ. 2 του Ν. 3789/2010 φέρει ημερομηνία 5-9-2011, όχι ως ημερομηνία αποτυχίας της ως άνω προσπάθειας εξωδικαστικού συμβιβασμού, αλλά ως ημερομηνία σύνταξης της εν λόγω βεβαίωσης, από δε την ημερομηνία κοινοποίησης στην πιστώτρια τράπεζα της αίτησης για εξωδικαστικό συμβιβασμό (5.5.2011), σε συνδυασμό με την ημερομηνία κατάθεσης της υπό κρίση αίτησης (17-8-2011), αποδεικνύεται ότι η τελευταία υποβλήθηκε εντός εξαμήνου από την αποτυχία της προσπάθειας επίτευξης εξωδικαστικού συμβιβασμού. Ο λόγος αυτός της έφεσης, που παραδεκτά προβάλλεται, είναι νόμιμος, στηριζόμενος στις διατάξεις των άρθρων 2 και 4 του Ν. 3789/2010, και πρέπει να ελεγχθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητα του. Εν προκειμένω, από τα έγγραφα, που προσκομίζουν μετ' επικλήσεως οι διάδικοι, τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε για άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή από αυτά δικαστικών τεκμηρίων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Ο εκκαλών Α. Τ., την 5-5-2011, υπέβαλε στις πιστώτριες τράπεζες «……..» και «……..» αίτηση για εξωδικαστικό συμβιβασμό του άρθρου 2 παρ. 1 του Ν. 3869/2010. Την ίδια αίτηση υπέβαλε, την 6-5-2011, στην πιστώτρια τράπεζα «……». Παράλληλα δε, έτασσε στις εν λόγω πιστώτριες προθεσμία έως την 15-6-2011, προκειμένου να γνωστοποιήσουν τις απαντήσεις τους, άλλως δήλωνε σε αυτές ότι μετά την άπρακτη παρέλευση της ανωτέρω προθεσμίας θα θεωρήσει την απάντηση τους αρνητική και θα προβεί στο επόμενο στάδιο της διαδικασίας, με την ταυτόχρονη υπόμνηση ότι διορίζει πληρεξούσια δικηγόρο του την Ιουλία Μυλωνά. Εν συνεχεία, ο ως άνω εκκαλών υπέβαλε, την 17-8-2011, στο Ειρηνοδικείο Κομοτηνής την εκ του άρθρου 4 του Ν. 3789/2010 αίτηση του. Ακολούθως, την 6-9-2011 κατέθεσε, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 2 περ. α' του ως άνω Νόμου, τη με ημερομηνία 5-9-2011 βεβαίωση της Δικηγόρου Ιουλίας Μυλωνά περί αποτυχίας εξωδικαστικού συμβιβασμού. Συνεπώς, από τα έγγραφα αυτά αποδεικνύεται ότι για το παραδεκτό της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης Ε20/17-8-2011 απευθυνόμενης στο Ειρηνοδικείο Κομοτηνής αίτησης τηρήθηκε η προβλεπόμενη προδικασία, διότι η συνταχθείσα την 5-9-2011, από την προαναφερθείσα δικηγόρο που βοήθησε στην προσπάθεια, βεβαίωση αποτυχίας του εξωδικαστικού συμβιβασμού (άρθρο 2 παρ. 2 Ν. 3789/2010) δεν χρειάζεται να συντάσσεται αυθημερόν της αποτυχίας, αλλά μπορεί να συνταχθεί και μετά την κατάθεση της αίτησης προς το Ειρηνοδικείο, αρκεί να βεβαιώνει αποτυχία προγενέστερη της κατάθεσης της αίτησης και να κατατίθεται η βεβαίωση εντός της προθεσμίας του ενός μηνός (άρθρο 4 παρ. 2 περ. α' Ν. 3789/2010). Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλούμενη απόφαση τα αντίθετα έκρινε, εσφαλμένα το Νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και πρέπει ο μοναδικός λόγος της κρινόμενης έφεσης να γίνει δεκτός ως βάσιμος κατ' ουσίαν, όπως και η έφεση στο σύνολο της πρέπει να γίνει δεκτή ως ουσία βάσιμη. Στη συνέχεια, πρέπει, αφού εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, να κρατηθεί και να δικαστεί από το παρόν Δικαστήριο η κρινομένη αίτηση, που είναι παραδεκτή, δεδομένου ότι: α) τηρήθηκε η προδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού με τη διαμεσολάβηση προσώπου από αυτά που έχουν σχετική εξουσία από το νόμο (άρθρο 2 ν.3869/2010), ο οποίος απέτυχε, όπως βεβαιώνεται από τη δικηγόρο του Δικηγορικού Συλλόγου Ροδόπης, Ιουλία Μυλωνά, β) κατατέθηκε μέσα στην εξάμηνη προθεσμία του άρθρου 2 παρ. 1 ν. 3869/2010 από την αποτυχία του εξωδικαστικού συμβιβασμού, γ) δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση της αιτούσας για ρύθμιση χρεών της στο Ειρηνοδικείο Κομοτηνής ή άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας, ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτηση της για ουσιαστικούς λόγους, όπως διαπιστώθηκε μετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο κατά το άρθρο 13 παρ. 2 του ν.3869/2010 (βλ. υπ' αρ. πρωτ. 300γ716-3-2012 βεβαίωση της Γραμματείας του Ειρηνοδικείου Αθηνών και το υπ' αρ. πρωτ. 46/23-4-2012 πιστοποιητικό της Γραμματέα του Ειρηνοδικείου Κομοτηνής), δ) κλητεύθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα οι πιστώτριες τράπεζες (βλ. υπ' αρ. 2145/12-9-2011, 2146/12-9-2011, 2147/21-9-2011 εκθέσεις επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών Ε.Π.), ε) κατατέθηκαν εμπρόθεσμα (6-9-2011) στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου τα έγγραφα του άρθρου 4 παρ.2 και 4 του ν.3869/2010 (βεβαίωση αποτυχίας εξωδικαστικού συμβιβασμού, υπεύθυνες δηλώσεις για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων κλπ.). Η κρινόμενη αίτηση είναι ορισμένη, απορριπτόμενων των περί του αντιθέτου αιτιάσεων της τρίτης των καθ" ων, και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 6 παρ.3, 8 και 9 του ν. 3869/2010, πλην του αιτήματος να απαλλαγεί ο αιτών από το υπόλοιπο των οφειλών του, διότι ασκείται πρόωρα και χωρίς να πληρούνται οι προς τούτο προϋποθέσεις και για το λόγο αυτό θα πρέπει το εν λόγω αίτημα να απορριφθεί ως απαράδεκτο, δεδομένου ότι, κατά το άρθρο 11 παρ.1 του Ν.3869/2010, το αίτημα απαλλαγής από κάθε υπόλοιπο οφειλής αποτελεί αντικείμενο μεταγενέστερης αίτησης του οφειλέτη - αιτούντος, η οποία υποβάλλεται στο Δικαστήριο μετά την κανονική εκτέλεση από αυτόν όλων των υποχρεώσεων που επιβάλλονται με την απόφαση που εκδίδεται επί της αιτήσεως του αρθ. 4 παρ. 1 του Ν.3869/2010. Άλλωστε, εν προκειμένω δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθ. 69 του ΚΠολΔ, ώστε να θεωρηθεί ότι η πρόωρη δικαστική προστασία ζητείται επιτρεπτώς. Κατόπιν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω κατ' ουσίαν, δεδομένου ότι δεν επήλθε δικαστικός συμβιβασμός μεταξύ των διάδικων μερών.

Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρα απόδειξης, που δόθηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του, αντίγραφο των οποίων νόμιμα προσκομίζουν με επίκληση οι διάδικοι, καθώς και όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που οι ίδιοι, επίσης, νόμιμα προσκομίζουν με επίκληση, μερικά από τα οποία μνημονεύονται ειδικότερα κατωτέρω, χωρίς, ωστόσο, να παραλείπεται η συνεκτίμηση κανενός κατά την ουσιαστική διερεύνηση της υπόθεσης, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο αιτών έχει γεννηθεί την 27-3-1970, είναι έγγαμος με την Γ.Γ., με την οποία απέκτησαν δύο τέκνα, τον Α. και την Α., ηλικίας έξι ετών (βλ. το υπ' αριθ. πρωτ. 31202/23-6-2011 πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης του Δήμου Κομοτηνής). Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της κρινόμενης αίτησης, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλουμένη, είχε αναλάβει τα παρακάτω χρέη, τα οποία, κατά πλάσμα του νόμου, θεωρούνται με την κοινοποίηση της αίτησης ληξιπρόθεσμα και υπολογίζονται με την τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο κοινοποίησης αυτής, με εξαίρεση τις κάτωθι αναφερόμενες εμπραγμάτως ασφαλισμένες απαιτήσεις, των οποίων ο εκτοκισμός συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο έκδοσης της απόφασης (άρθρο 6 παρ. 3 Ν. 3869/2010). Ειδικότερα, ο αιτών οφείλει τα κάτωθι χρηματικά ποσά προς τις παρακάτω πιστώτριες τράπεζες: 1) προς την «…… Α.Ε.», α) από την υπ' αριθ. 2797910 σύμβαση στεγαστικού δανείου, ποσό 98.319,02 ευρώ, απαίτηση που είναι εξοπλισμένη έως του ποσού των 150.000 ευρώ με εμπράγματη ασφάλεια και ειδικότερα με προσημείωση υποθήκης στο παρακάτω περιγραφόμενο διαμέρισμα που ο αιτών χρησιμοποιεί ως κύρια κατοικία του, β) από την υπ' αριθ. 3587910 σύμβαση στεγαστικού δανείου, ποσό 25.851,51 ευρώ, απαίτηση που είναι εξοπλισμένη έως του ποσού των 36.000 ευρώ με εμπράγματη ασφάλεια και ειδικότερα με προσημείωση υποθήκης στο προαναφερόμενο διαμέρισμα, γ) από την υπ' αριθ. 200210010121000 σύμβαση πιστωτικής κάρτας, ποσό 3.304,86 ευρώ, δηλαδή συνολικά 127.475,79 ευρώ, 2) προς την «Τράπεζα …………. ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» ποσό 11.781,44 ευρώ από την υπ' αριθ. 140175889602 σύμβαση καταναλωτικού δανείου, 3) προς την «……………. Α.Ε.» α) από την υπ' αριθ. 4217720645 σύμβαση καταναλωτικής πίστης, ποσό 1.818,76 ευρώ, β) από την υπ' αριθ. 9300020065274074 σύμβαση πιστωτικής κάρτας, ποσό 511,90 ευρώ, δηλαδή συνολικά 2.330,66 ευρώ. Επομένως, το σύνολο των οφειλών του αιτούντος προς τους πιστωτές του ανέρχεται σε ποσό 141.587,69 ευρώ. Ο αιτών από την 4-4-2012 είναι άνεργος (βλ. το υπ' αριθμ. 2052012012901629 δελτίο ανεργίας του ΟΑΕΔ), λαμβάνει δε το αντίστοιχο επίδομα ανεργίας, ποσού 430 ευρώ. Πριν την απόλυση του εργαζόταν, ως ιδιωτικός υπάλληλος, στην εταιρία «Χ……….. ΑΕ», με μηνιαίο μισθό 1.200 ευρώ. Εξάλλου, η σύζυγος του αιτούντος είναι επίσης άνεργη, χωρίς, ωστόσο, να δικαιούται επιδόματος ανεργίας, δεδομένου ότι έληξε η χορήγηση του. Δοθέντων των ανωτέρω, ο αιτών έχει περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία να πληρώνει τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές του, η δε αδυναμία του αυτή δεν οφείλεται σε δόλο. Ο ισχυρισμός της πρώτης των καθ' ων, ότι ο αιτών περιήλθε δολίως σε αδυναμία πληρωμής, γεγονός που καθιστά την άσκηση της κρινόμενης αίτησης καταχρηστική, επωμιζόμενος δανειακές υποχρεώσεις δυσανάλογες των οικονομικών του δυνατοτήτων, είναι απορριπτέος, διότι ο δανειολήπτης που αιτείται τη λήψη δανείου δεν έχει την ευχέρεια να υποχρεώσει των πιστωτή να αποδεχθεί την πρόταση του, ιδιαίτερα δε όταν οι τράπεζες έχουν την δυνατότητα, εκτός από την έρευνα των οικονομικών δυνατοτήτων του αιτούμενου το δάνειο (μέσω βεβαίωσης αποδοχών), να διαπιστώσουν και λοιπές δανειακές υποχρεώσεις του σε άλλες τράπεζες ή την εν γένει οικονομική του συμπεριφορά μέσω του διατραπεζικού συστήματος Τειρεσίας. Δολιότητα θα μπορούσε να υπάρξει μόνο εάν ο δανειολήπτης εξαπάτησε τους υπαλλήλους της τράπεζας, προσκομίζοντας πλαστά στοιχεία ή αποκρύπτοντας υποχρεώσεις που για οποιονδήποτε λόγο δεν έχουν καταχωρηθεί στις βάσεις δεδομένων που αξιοποιούν οι τράπεζες, για την οικονομική συμπεριφορά των υποψήφιων πελατών τους. Επιπροσθέτως, κατά την κρίση του παρόντος δικαστηρίου, ο δανειολήπτης δεν έχει καμία εξουσία διαμορφώσεως ή τροποποιήσεως όρων των δανειακών συμβάσεων που συνάπτονται με τις τράπεζες, διότι πρόκειται περί συμβάσεων προσχωρήσεως, προς εκτέλεση των οποίων αυτές, αφού εκτιμούσαν ορισμένες παραμέτρους στο πρόσωπο του δανειολήπτη και βαθμολογούσαν την πιστοληπτική του ικανότητα, χορηγούσαν το τραπεζικό προϊόν. Περαιτέρω, αποδείχτηκε ότι ο αιτών είναι συγκύριος των κάτωθι ακινήτων: α) ποσοστού ½  εξ αδιαιρέτου ενός διαμερίσματος, καθαρού εμβαδού 107,11 τ.μ., ευρισκομένου στον πρώτο άνω του ισογείου όροφο πολυκατοικίας στην Κομοτηνή, στη συμβολή των οδών ………. (βλ. το υπ' αριθ. ………. συμβόλαιο αγοραπωλησίας της Συμβολαιογράφου Κομοτηνής Σ. Τ.), το οποίο αποτελεί την κύρια κατοικία αυτού και της οικογένειας του, 2) ποσοστού 37,5 εξ αδιαιρέτου ενός αγρού, ευρισκόμενου στη θέση ……….. του Ν. Ροδόπης, έκτασης 4.803 τ.μ., 3) ποσοστού 37,5% εξ αδιαιρέτου ενός αγρού, ευρισκόμενου στη θέση ……………… Ν. Ροδόπης, έκτασης 6.054 τ.μ. και 4) ποσοστού 37,5 % εξ αδιαιρέτου ενός αγρού, ευρισκόμενου στη θέση ……………… Ν. Ροδόπης, έκτασης 1.825 τ.μ. Η εμπορική αξία του ιδανικού μεριδίου του αιτούντος στο ως άνω διαμέρισμα εκτιμάται σε ποσό 60.000 ευρώ, με βάση τις ιδιότητες του ακινήτου, την παλαιότητα του, την περιοχή στην οποία βρίσκεται, αλλά και τις σημερινές δυσμενείς οικονομικές συγκυρίες, με τη γνωστή, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας,σημαντική πτώση της αγοραίας αξίας των ακινήτων, λόγω της ελάχιστης ζήτησης τους, ενώ η εμπορική αξία του ιδανικού του μεριδίου στους προαναφερθέντες αγρούς ανέρχεται σε ποσό 810,38, 1.021,50 και 307,88 ευρώ, αντίστοιχα. Με βάση, επομένως, τα μηνιαία εισοδήματα του αιτούντος, όπως αυτά προεκτέθηκαν, το γεγονός ότι η σύζυγος του είναι άνεργη, το Δικαστήριο κρίνει ότι οι μηνιαίες δαπάνες διαβίωσης του ανέρχονται στο ποσό των 330 ευρώ. Περαιτέρω, τα περιουσιακά στοιχεία του αιτούντος δεν είναι επαρκή για την ικανοποίηση των πιστωτών του. Ειδικά όσον αφορά τα ιδανικά μερίδια του αιτούντος επί των προαναφερόμενων αγρών, δεν κρίνονται πρόσφορα προς εκποίηση, καθόσον, ενόψει της μικρής εμπορικής τους αξίας, δεν πρόκειται να προκαλέσουν αγοραστικό ενδιαφέρον, αλλά και ούτε και να αποφέρουν κάποιο άξιο λόγου τίμημα για την ικανοποίηση των πιστωτριών του αιτούντος, λαμβανομένων υπόψιν και των εξόδων της διαδικασίας εκποίησης (αμοιβή εκκαθαριστή, έξοδα δημοσιεύσεων κλπ). Για το λόγο δε αυτό, κρίνεται ότι δεν πρέπει να διαταχθεί η κατά το άρθρο 9 παρ. 1 του Ν. 3869/2010 εκποίηση τους. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι συντρέχουν στο πρόσωπο του αιτούντος οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στη ρύθμιση του ν.3869/2010. Συγκεκριμένα, η ρύθμιση του χρέους του αιτούντος προς τους ως άνω πιστωτές του θα γίνει κατά πρώτο λόγο με μηνιαίες καταβολές απευθείας σε αυτούς, από τα εισοδήματα του, για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών, αρχής γενομένης από το πρώτο τριήμερο κάθε μήνα μετά την δημοσίευση της παρούσας απόφασης. Η κάθε μηνιαία καταβολή πρέπει να οριστεί στο ποσό των 100 ευρώ, συμμέτρως διανεμόμενο μεταξύ των πιστωτών του. Ειδικότερα: 1) στην «…………. Α.Ε.», της οποίας η απαίτηση ανέρχεται σε ποσοστό 90,03% επί του συνόλου των απαιτήσεων, ο αιτών πρέπει να υποχρεωθεί να καταβάλει μηνιαίως για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών το ποσό των (127.475,59 χ 100 : 141.587,69 =) 90,03 ευρώ, 2) στην «……………..» της οποίας η απαίτηση ανέρχεται σε ποσοστό 8,32% επί του συνόλου των απαιτήσεων, ο αιτών πρέπει να υποχρεωθεί να καταβάλει μηνιαίως για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών το ποσό των (11.781,44 χ 100 : 141.587,69 =) 8,32 ευρώ, 3) στην «……….. Α.Ε.», της οποίας η απαίτηση ανέρχεται σε ποσοστό 1,65% επί του συνόλου των απαιτήσεων, ο αιτών πρέπει να υποχρεωθεί να καταβάλει μηνιαίως για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών το ποσό των (2.330,66 χ 100 : 141.587,69 =) 1,65 ευρώ. Μετά την ολοκλήρωση των καταβολών αυτών, στο τέλος της τετραετίας, κάθε πιστωτής θα έχει να λάβει τα εξής ποσά: 1) η « …….ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.» θα έχει λάβει ποσό (90,03 Χ 48 μήνες =) 4.321,44 ευρώ, θα υπολείπεται δε προς καταβολή ποσό (127.475,59 - 4.321,44 =) 123.154,15 ευρώ, 2) η «……………..ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» θα έχει λάβει ποσό (8,32 Χ 48 μήνες =) 399,36 ευρώ, θα υπολείπεται δε προς καταβολή ποσό (11.781,44 - 399,36 =) 11.382,08 ευρώ, 3) η «…………..Α.Ε.» θα έχει λάβει ποσό (1,65 Χ 48 μήνες =) 79,2 ευρώ, θα υπολείπεται δε προς καταβολή ποσό (2.330,66 -79,2 =) 2.251,46 ευρώ. Επομένως, εφόσον με τις καταβολές επί τετραετία της πρώτης ρύθμισης δεν επέρχεται πλήρης εξόφληση των απαιτήσεων των πιστωτών του αιτούντος και προβάλλεται σχετικό αίτημα από αυτόν, είναι υποχρεωτική για το Δικαστήριο η εξαίρεση από την εκποίηση της κατοικίας του, η αξία της οποίας δεν υπερβαίνει το όριο του αφορολογήτου ποσού για έγγαμο φορολογούμενο με δύο παιδιά όπως ο αιτών, που ανέρχεται σε 300.000 ευρώ προσαυξημένο κατά 50%, όπως απαιτεί ο νόμος για την εξαίρεση της από την εκποίηση. Έτσι, θα πρέπει να οριστούν μηνιαίες καταβολές για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του, για την οποία θα πρέπει να καταβάλει το 85% της εμπορικής αξίας του ιδανικού μεριδίου του επ' αυτής που ανέρχεται σε 60.000 ευρώ, δηλαδή το ποσό των (60.000 χ 85% =) 51.000 ευρώ. Το ποσό αυτό θα καταβληθεί μετά την πάροδο τεσσάρων (4) ετών από τη δημοσίευση αυτής της απόφασης, εντός είκοσι (20) ετών σε διακόσιες σαράντα (240) μηνιαίες δόσεις, ύψους 212,5 ευρώ εκάστη. Η αποπληρωμή του ποσού αυτού θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζα της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης. Το ποσό αυτό, επειδή δεν επαρκεί για την αποπληρωμή όλων των χρεών του αιτούντος, πρέπει να καταβληθεί στην «…………. Α.Ε.» προς ικανοποίηση των απαιτήσεων της από τις με αριθμό 2797910 και 3587910 συμβάσεις στεγαστικού δανείου, δοθέντος ότι οι εν λόγω απαιτήσεις της είναι εξοπλισμένες με εμπράγματη ασφάλεια. Κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει η ένδικη αίτηση να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και να οριστούν οι αναφερόμενες σ' αυτή οφειλές του αιτούντος, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Η απαλλαγή του από κάθε υφιστάμενο υπόλοιπο οφειλής έναντι των πιστωτών του, θα επέλθει σύμφωνα με το νόμο (άρθρο 11 παρ. 1 Ν. 3869/2010), μετά την κανονική εκτέλεση των υποχρεώσεων που του επιβάλλονται με την απόφαση αυτή. Δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 8 παρ. 6- του Ν. 3869/2010, η οποία τυγχάνει εφαρμογής και στη δευτεροβάθμια δίκη.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της δεύτερης εφεσίβλητης και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ' ουσία την έφεση κατά της υπ' αριθμ. 18/2012 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Κομοτηνής.

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη υπ' αριθμ. 18/2012 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Κομοτηνής.

ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ επί της ουσίας την υπ' αρ. καταθ. Ε20/17-8-2011 αίτηση.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ τις επί μία τετραετία μηνιαίες καταβολές του αιτούντος προς τους πιστωτές του στο συνολικό ποσό των εκατό (100) ευρώ, το οποίο θα διανέμεται συμμετρικά μεταξύ τους, κατά τα ποσά που αναφέρονται στο σκεπτικό, και θα καταβάλλεται μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα, αρχής γενόμενης από τον πρώτο μήνα μετά τη δημοσίευση της απόφασης αυτής.

ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης το ιδανικό μερίδιο του αιτούντος επί του κατωτέρω ακινήτου, ήτοι ενός διαμερίσματος, καθαρού εμβαδού 107,11 τ.μ., ευρισκομένου στον πρώτο άνω του ισογείου όροφο πολυκατοικίας στην Κομοτηνή και συγκεκριμένα στη συμβολή των οδών ........................

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στον αιτούντα την υποχρέωση να καταβάλλει, μετά την πάροδο τεσσάρων ετών από τη δημοσίευση αυτής της απόφασης, στην ως άνω πιστώτρια του «……… Α.Ε.» το συνολικό ποσό των πενήντα ενός χιλιάδων (51.000) ευρώ, το οποίο θα καταβληθεί με μηνιαίες καταβολές ποσού διακοσίων δώδεκα ευρώ και πενήντα λεπτών (212,5 €). Οι καταβολές αυτές θα είναι έντοκες χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με έναρξη των μηνιαίων δόσεων μετά την παρέλευση τετραετίας από τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης και εντός του πρώτου τριημέρου κάθε μήνα για χρονικό διάστημα είκοσι ετών.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, στην Κομοτηνή, στις 14-6-2013, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                                       Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Απαράδεκτες κρίθηκαν από το ΕΔΔΑ οι προσφυγές κατά του μνημονίου σχετικά με την περικοπή αποδοχών και επιδομάτων των μισθωτών και συνταξιούχων του δημοσίου

   

          Με σχετική απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έκρινε ως απαράδεκτες τις προσφυγές "Ιωάννας Κουφάκη κατά Ελλάδος " και "ΑΔΕΔΥ κατά Ελλάδος " , οι οποίες συνεκδικάσθηκαν . 

Οι προσφεύγουσες επικαλέσθηκαν το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου αριθμ. 1 , παραπονούμενες για τη μείωση των μισθών και συντάξεων που επέφεραν οι Ν. 3833/2010, 3845/2010 και 3847/2010, υπογραμμίζοντας οτι το δικαίωμα των εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα να εισπράττουν το μισθό τους αποτελεί μέρος της περιουσίας τους και τελεί υπό την προστασία του ανωτέρω άρθρου . Επίσης κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας μειώθηκαν τα επιδόματα και καταργήθηκαν ο 13ος και 14ος μισθός , αδιακρίτως , σε όλους τους μισθωτούς του δημόσιου τομέα αλλά και  μειώθηκε ,επίσης αδιακρίτως, η 13η και 14η σύνταξη , οι οποίες μάλιστα καταργήθηκαν για όσους είναι κάτω των 60 ετών. Επίσης, η ΑΔΕΔΥ επικαλέστηκε και παραβίαση των άρθρων 6§1, 8, 13, 14 και 17 της Σύμβασης.  

 Το ΕΔΔΑ απέρριψε τις προσφυγές , με το σκεπτικό οτι οι περιορισμοί που εισήχθησαν με τους προαναφερθέντες νόμους , δεν μπορούν να θεωρηθούν στέρηση περιουσίας αλλά επέμβαση στην απόλαυση του δικαιώματος στον σεβασμό της περιουσίας υπό την έννοια της πρώτης φράσης της πρώτης παραγράφου του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου αριθμ. 1. Επίσης γίνεται επίκληση στο σκεπτικό της υπ' αριθμ. 668/2012 απόφασης του ΣτΕ , σχετικά με την αιτιολόγηση αυτών των μέτρων,  τα οποία κρίθηκε ότι αποτέλεσαν μέρος ενός ευρύτερου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και προώθησης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για την ελληνική οικονομία. Οι σκοποί αυτοί χαρακτηρίστηκαν ως δημοσίου συμφέροντος (δημόσιας ωφέλειας) ενώ κρίθηκε ότι δεν παραβιάστηκε η αρχή της αναλογικότητας, με αποτέλεσμα να απορριφθούν ως απαράδεκτες οι προσφυγές. 

Ακατάσχετο τραπεζικών καταθέσεων μέχρι τα 1.500€ και τα 2.000€ για κοινό λογαριασμό

     Με το άρθρο 20 του νεοσύστατου νόμου 4161/2013 θεσπίστηκε το ακατάσχετο των τραπεζικών καταθέσεων ως εξής :

Άρθρο 20
Απαιτήσεις από καταθέσεις σε πιστωτικά ιδρύματα
είναι ακατάσχετες μέχρι του ποσού των χιλίων πε−
ντακοσίων (1.500) ευρώ και των δύο χιλιάδων (2.000)
ευρώ σε περίπτωση κοινού λογαριασμού. Από το προ−
ηγούμενο εδάφιο εξαιρείται ως δανειστής το Δημόσιο,
για το οποίο ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 31 του
ν.δ. 356/1974 (Κώδικας Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων,
Α΄ 90). Με δήλωση του καταθέτη προς ένα εκ των πι−
στωτικών ιδρυμάτων προσδιορίζεται ο λογαριασμός
για τον οποίο θα ισχύει το ακατάσχετο. Καταθέσεις
που αφορούν σε μισθούς ή συντάξεις ή ασφαλιστικές
παροχές προσδιορίζονται υποχρεωτικά ως τέτοιες και
κατά το υπερβάλλον του ποσού του ανωτέρω εδαφίου
α΄ καταλαμβάνονται από τις διατάξεις του άρθρου 982
του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (π.δ. 503/1985, Α΄ 182).

Ν. 4161/2013 - ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β' - ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 3869/2010

Με το Ν. 4161/2013, Κεφάλαιο Β', τροποποιήθηκαν οι διατάξεις του Ν. 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Οι σημαντικότερες τροποποιήσεις είναι :

• Κατάργηση της υποχρεωτικότητας του σταδίου του εξωδικαστικού συμβιβασμού, το οποίο πλέον λέγεται «Διαδικασία προδικαστικού συμβιβασμού» και γίνεται δυνητικό.
• Με την κατάθεση της αίτησης ενώπιον του Ειρηνοδικείου προσδιορίζεται ημέρα για την επικύρωση του ενδεχόμενου προδικαστικού συμβιβασμού ή για τη συζήτηση τυχόν αιτήματος για την έκδοση προσωρινής διαταγής. Ο προσδιορισμός γίνεται σε δύο μήνες από την κατάθεση της αίτησης. Μέχρι την ημέρα επικύρωσης δεν επιτρέπεται η λήψη καταδιωκτικών μέτρων κατά του οφειλέτη καθώς και η μεταβολή της πραγματικής και νομικής του κατάστασης .
• Οι προθεσμίες συντέμνονται καθώς η επίδοση της αίτησης στους πιστωτές πρέπει να γίνει εντός 15 ημερών από την κατάθεση.
• Εφόσον ορισθεί ημέρα για τυχόν επικύρωση του προδικαστικού συμβιβασμού και αυτός δεν επέλθει τότε συζητείται τυχόν αίτημα προσωρινής διαταγής και ορίζονται από τον Ειρηνοδίκη μηνιαίες καταβολές μέχρι τη συζήτηση της αίτησης οι οποίες και θα συνυπολογιστούν κατά την έκδοση της απόφασης.
• Σε περίπτωση άσκησης έφεσης από τον οφειλέτη μπορεί να ζητηθεί και χορηγηθεί αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης.
• Επίσης αντικαταστάθηκε ολόκληρο το άρθρο 7 του Ν. 3869/2010 και προβλέπεται πλέον η δυνατότητα συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας.
• Πλέον ρυθμίζονται και απαιτήσεις πιστωτών που δεν έχουν ενταχθεί στο σχέδιο διευθέτησης του οφειλέτη.
• Το χρονικό διάστημα αποπληρωμής των ανέγγυων οφειλών ορίζεται από τρία ως πέντε έτη αντί για τέσσερα έτη που προβλεπόταν.
• Στην περίπτωση των εμπραγμάτως εξασφαλισμένων απαιτήσεων το ποσοστό «εξαγοράς» της πρώτης κατοικίας ανέρχεται μέχρι 80% της αντικειμενικής της αξίας και το χρονικό διάστημα αποπληρωμής ορίζεται στα 20 έτη, μπορεί όμως να φτάσει υπό προϋποθέσεις και τα 35 έτη.
  
   Πατήστε εδώ για το πλήρες κείμενο του νόμου .

Ν. 4161/2013, ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α' - "ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗΣ ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΟΥΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ"

Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α’/14-6-2013,  ο υπ’ αριθμ. 4161/2013  νόμος ,  όπου στο κεφάλαιο Α' που τιτλοφορείται «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗΣ ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΟΥΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ», δίνεται η δυνατότητα σε φυσικά πρόσωπα να ρυθμίσουν τις ενήμερες οφειλές τους προς τραπεζικά ιδρύματα και ειδικότερα τα ενήμερα εμπραγμάτως εξασφαλισμένα στεγαστικά δάνεια . Ωστόσο στο εν λόγω νομοθέτημα προβλέπεται σειρά προϋποθέσεων που πρέπει να πληροί ο αιτών , έτσι ώστε, στην αντίθετη περίπτωση να μην δύναται να υπαχθεί. Αποτέλεσμα της ύπαρξης τόσων προϋποθέσεων θα είναι να υπαχθεί μόνο μια ελάχιστη μερίδα δανειοληπτών (ακόμη και ενήμερων που είναι ούτως ή άλλως ελάχιστοι)  στον εν λόγω νόμο.

Για παράδειγμα , θα πρέπει να μην ξεπερνά η πρώτη κατοικία του οφειλέτη την αντικειμενική αξία των 180.000€ και για οικογένεια με τρία τέκνα και άνω , τις 300.000€. Επίσης, μία πρωτοφανής προϋπόθεση,  είναι να μην ξεπερνά το σύνολο των καταθέσεων και κινητών αξιών του οφειλέτη τις 10.000€ και για οικογένειες που βαρύνονται με τρία και άνω τέκνα, τις 15.000€. Επίσης το συνολικό ανεξόφλητο υπόλοιπο κεφαλαίου του δανείου να μην ξεπερνά τις 150.000€ . Επίσης θεσπίζονται προϋποθέσεις σχετικά με το οικογενειακό εισόδημα και η μείωση αυτού θα πρέπει να έχει ανέλθει σε ποσοστό τουλάχιστον 20% σε σχέση με τα αποκτηθέντα κατά το έτος 2009 εισοδήματα .

Αφού λοιπόν κανείς ξεπεράσει το σκόπελο των αυστηρότατων προϋποθέσεων , θα βρεθεί μπροστά σε μία όχι και τόσο ευνοϊκή μεταχείριση των οφειλών του, καθώς περιεχόμενο της ρύθμισης είναι , η αποπληρωμή για 48 κατά μέγιστον (άρα μπορεί και για λιγότερο χρονικό διάστημα) μήνες , αναλόγως της οικονομικής κατάστασης του οφειλέτη, δόσης , η οποία θα είναι μεν μειωμένη κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο νόμο, για το χρονικό διάστημα των 48 μηνών , όμως σε κάθε περίπτωση η διαφορά κεφαλαιοποιείται και αποπληρώνεται μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος διευκόλυνσης. Άρα δεν υπάρχει καμία διαγραφή χρέους , απλά ελαφρύνεται για μικρό χρονικό διάστημα ο οφειλέτης ο οποίος θα κληθεί στο μέλλον να πληρώσει τη διαφορά.

 Πατήστε εδώ για το πλήρες κείμενο του νόμου .

ΕΡΤ - Αναστολή εκτέλεσης της κοινής υπουργικής απόφασης χορήγησε ο Πρόεδρος του ΣτΕ

Σύμφωνα με δημοσίευμα του "enikos.gr" ο Πρόεδρος του ΣτΕ Κωνσταντίνος Μενουδάκος,  διέταξε την αναστολή της εκτέλεσης της προσβαλλόμενης κοινής υπουργικής απόφασης για την ΕΡΤ καθώς και τη λήψη από τους συναρμόδιους υπουργούς των αναγκαίων οργανωτικών μέτρων για τη συνέχιση της μετάδοσης ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών και τη λειτουργία διαδικτυακών ιστότοπων από δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα για το χρονικό διάστημα έως τη σύσταση και τη λειτουργία του νέου φορέα που θα υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον.

Η ακρόαση των διαδίκων διήρκεσε δύο ώρες όπου ανπτύχθηκαν οι εκατέρωθεν ισχυρισμοί και χορηγήθηκε τελικά η αιτούμενη από την ΠΟΣΠΕΡΤ προσωρινή διαταγή.  

Αναμένουμε τις εξελίξεις.