Σάββατο 20 Απριλίου 2013

Νομολογία- Απόφαση μεταρρύθμισης αρχικής απόφασης Ν. 3869/2010 λόγω μείωσης των εισοδημάτων της οφειλέτιδος



                                                         Αριθμός 25/2013
                                                ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ  ΠΑΤΡΩΝ

     Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Πατρών Παρασκευή Αναστασοπούλου, με την παρουσία της Γραμματέα Ασημίνα Κακογιάννη.
     Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 14 Δεκεμβρίου 2012 για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση μεταξύ:
     Της αιτούσας: ........................., συζύγου ...................., κατοίκου Πατρών, που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου της δικηγόρου Παναγιώτη Σταυρόπουλου.
     Των μετεχόντων στη δίκη πιστωτών, οι οποίοι κατέστησαν διάδικοι μετά τη νόμιμη κλήτευση τους [άρθρα 5 ν.3869/2010 και 748 παρ.2 ΚΠολΔ] και παρίστανται ως εξής:
     1) Η ανώνυμη Τραπεζική Εταιρεία με την επωνυμία «............................» και τον διακριτικό τίτλο «..................», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, που δεν παραστάθηκε.
     2) Η ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «............................» και τον διακριτικό τίτλο "..........................", (πρώην «........................» (ΑΡΙΘΜ. Κ2-5558/02.08.2012 απόφαση Δ/νσης ΑΕ
κα Πίστεως της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου - ΦΕΚ 8195/2012) που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Θ.Κ.
     3) Η ανώνυμη Τραπεζική Εταιρεία με την επωνυμία «....................», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε δια της πληρεξουσίου της δικηγόρου Α.Χ.
     4) Η ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «.....................» που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Ν.Φ.
     5) Η Κυπριακή Δημόσια Εταιρία Περιορισμένης Ευθύνης με την επωνυμία «..............», που εδρεύει στην Λευκωσία Κύπρου (................) και εκπροσωπείται νόμιμα, όπως μετονομάσθηκε η Τράπεζα με την επωνυμία «...............................» και έχει εγκαταστήσει υποκατάστημα στην Ελλάδα με την εμπορική επωνυμία (trading name)/διακριτικό τίτλο «....................» και «.............................», με διεύθυνση φορολογικής εγκατάστασης οδός.................και ........
Θεσσαλονίκη και διεύθυνση αλληλογραφίας ...............Μαρούσι Αττικής, ως καθολικής διαδόχου της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «.............................................», καθολικής διαδόχου της τράπεζας με την επωνυμία «.......................................» κατόπιν συγχωνεύσεως δι' απορροφήσεως των ανώνυμων τραπεζικών εταιριών «..................» «......................» και .................................» με απορρόφηση των δύο τελευταίων από την πρώτη, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Χ.Δ.
     Η αιτούσα με την υπό ημερομηνία 21-8-2012 αίτηση της, που απηύθυνε προς το Δικαστήριο τούτο και για όσους λόγους εκθέτει στο σχετικό δικόγραφο, ζήτησε να γίνουν δεκτά τα αιτήματα της.
     Για τη συζήτηση της αιτήσης ορίστηκε με την υπ' αριθμ. 1054/2012 πράξη της Ειρηνοδίκη, δικάσιμος εκείνη που σημειώνεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
     Το δικαστήριο μετά την εκφώνηση των υποθέσεων από το οικείο πινάκιο και κατά τη σειρά της εγγραφής τους σ' αυτό.
                                           Μελέτησε τη δικογραφία.
                                       Σκέφθηκε σύμφωνα με το νόμο.
    Από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 8 παρ.4 του Ν.3869/2010 και 758 ΚΠολΔ προκύπτει ότι οι εκδοθείσες κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας οριστικές αποφάσεις για τη ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά, μπορούν με αίτηση διαδίκου μετά τη δημοσίευση τους να ανακληθούν ή να μεταρρυθμιστούν από το Δικαστήριο που τις εξέδωσε, αν προκύψουν νέα πραγματικά περιστατικά ή μεταβολές της περιουσιακής κατάστασης και των εισοδημάτων του οφειλέτη εξαιτίας των οποίων μεταβλήθηκαι μεταγενέστερα οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδόθηκε η απόφαση. Τούτο διότι στις δίκες της εκούσιας δικαιοδοσίας δεν γίνεται δεσμευτική διάγνωση εννόμων σχέσεων, όπως ισχύει στις διαγνωστικές δίκες της αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας, αλλά διατάσσονται τα κατάλληλα ρυθμιστικά μέτρα σε σχέση με τη νομική κατάσταση και λειτουργία φυσικού προσώπου. Συνεπώς ο σκοπός της ρύθμισης αυτής είναι η προσαρμογή των ρύθμιστικών μέτρων στις εκάστοτε μεταβαλλόμενες πραγματικές καταστάσεις προς πραγμάτωση του σκοπού της, προς επέλευση δηλαδή του ρυθμιστικού αποτελέσματος (βλ.Εφ.Αθ. 1639/07 ΑΠ 640/03 ΕλλΔνη45,1347, Κ.Μπέη Πολ.Δ.άρθρο 758 παρ.3 αρ. 16 σελ.326 και 330).
      Με την κρινόμενη αίτηση ισχυρίζεται η αιτούσα ότι έχει υπαχθεί στη ρύθμιση των οφειλών υποχρεωμένων φυσικών προσώπων του Ν.3869/2010 και έχει εκδοθεί η 88/2012 οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, με την οποία ρυθμίστηκαν τα χρέη της με μηνιαίες καταβολές συνολικού ποσού 300 ευρώ προς τους μετέχοντες πιστωτές της επί μία τετραετία, αφού συνεκδικάσθηκε η αίτηση της με την αίτηση του συζύγου της............του ............ Ζητεί, λόγω μεταβολής της περιουσιακής της κατάστασης και μείωσης των εισοδημάτων της, σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά που αναφέρει, να μεταρρυθμιστεί η 88/2012 απόφαση, κατά το μέρος που την αφορά, με αναδρομική ισχύ από τον χρόνο υποβολής της υπό κρίση αίτησης, ώστε να μειωθεί η δικαστική ρύθμιση των χρεών της στο ήμισυ, με σύμμετρη ικανοποίηση των μετεχόντων πιστωτών της, δοθέντος του εννόμου συμφέροντος. Η αίτηση παραδεκτά εισάγεται στο αρμόδιο τούτο Δικαστήριο σύμφωνα με την ειδική διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (αρθρ.741-781 ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις προαναφερθείσες στη μείζονα σκέψη διατάξεις. Έχει τηρηθεί η προβλεπόμενη κατά νόμο προδικασία, δηλαδή επίδοση της τροποποιητικής αίτησης στους μετέχοντες πιστωτές, από τους οποίους η πρώτη δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο και πρέπει να δικαστεί σαν να ήταν παρούσα κατ'άρθρο 754 § 2 ΚΠολΔ (βλ. 11801/14-9-2012 έκθεση επίδοσης του δικ. Επιμελητή Πρωτοδικείου Πειραιά .................). Πρέπει, επομένως να εξεταστεί περαιτέρω κατ' ουσίας συντρέχοντος και άμεσου εννόμου συμφέροντος της αιτούσας, δεδομένου ότι έχει υπαχθεί στη ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων.
       Από τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζει η αιτούσα, τα διδάγματα της κοινής πείρας και την όλη διαδικασία αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Επί της με αριθμ.κατάθ.21/2011 αίτησης της αιτούσας, η οποία συνεκδικάσθηκε με την με αρ.κατ. 20/2011 αίτηση του συζύγου της..............του .............. περί ρύθμισης των οφειλών τους προς τους μετέχοντες πιστωτές σύμφωνα με το Ν.3869/10, οι οποίες συνεκδικάσθηκαν, εκδόθηκε η 88/2012 απόφαση ειδικής δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου αυτού, η οποία δημοσιεύθηκε στις 19/7/2012 την παραπάνω απόφαση ρυθμίστηκαν τα χρέη της αιτούσας με μηνιαίες καταβολές προς τους πιστωτές της επί μία τετραετία, συνολικού ποσού 300 ευρώ, αρχόμενες από την πρώτη ημέρα κάθε μήνα μετά την κοινοποίηση της απόφασης, κατανεμόμενο συμμέτρως σε όλους τους μετέχοντες πιστωτές.
     Συγκεκριμένα στην πρώτη μετέχουσα ρυθμίστηκε να καταβάλει ποσό 131,49 €, στη δεύτερη ποσό 67,41 €, στην τρίτη ποσό 21,60€, στην τέταρτη ποσό 44,55€ και στην πέμπτη ποσό 14,95€ μηνιαίως και επί μία τετραετία. Μετά τη ρύθμιση των χρεών της αιτούσας με την παραπάνω δικαστική απόφαση, μεταβλήθηκαν τα εισοδήματα της, τα οποία αποκλειστικά εισέπραττε από την παροχή της εργασίας της ως πωλήτρια στο κατάστημα ενδυμάτων της εταιρίας «.............» στην Πάτρα και ανέρχονταν μηνιαίως σε 819 € κατά τον Απρίλιο του έτους 2012. Συγκεκριμένα μετά τη δημοσίευση της προς μεταρρύθμιση απόφασης η αιτούσα προκειμένου να διατηρήσει την εργασία της και να μην μείνει άνεργη κατάρτισε με την άνω εργοδότρια της, κατόπιν πρότασης της τελευταίας, λόγω μειωμένου τζίρου εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που έπληξε τη χώρα, σύμβαση εργασίας μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, η οποία υπογράφηκε από τα συμβαλλόμενα μέρη στις 10/8/2012, με σύνολο εβδομαδιαίας απασχόλησής της 20 ωρών, αντί καθεστώτος πλήρους απασχόλησης, το οποίο ίσχυε κατά το χρόνο εκδίκασης της αρχικής αίτησης για ρύθμιση των χρεών της. Έτσι έκτοτε εργάζεται με καθεστώς μερικής απασχόλησης και αντί των προηγούμενων καθαρών αποδοχών της από 10-8-2012 και εφεξής οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές της ανέρχονται στο ποσό των 434,39 € (βλ. αντίγραφο εξοφλητικής απόδειξης μισθοδοσίας μηνός Νοεμβρίου 2012 και εργασιακή σύμβαση μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης υπογεγραμμένη από τα συμβαλλόμενα μέρη). Ο μισθός της αιτούσας, όπως διαμορφώθηκε από 10-8-2012 και εφεξής αποτελεί τη μοναδική πηγή εισοδημάτων της και προστίθεται στις αποδοχές του συζύγου της, προκειμένου να διαβιώσουν αυτοί και το ανήλικο τέκνο τους, ηλικίας 7 ετών. Τα υπόλοιπα οικονομικά δεδομένα που αφορούν στο σύζυγο της δεν έχουν βελτιωθεί σε σχέση με την πραγματική κατάσταση με βάση την οποία εκδόθηκε η υπό ανάκληση απόφαση. Συγκεκριμένα ο σύζυγος της .................., που υπηρετεί ως μόνιμος ανθυπασπιστής στην Πολεμική Αεροπορία
λάμβανε μισθό 1.520€, όπως προκύπτει από το αναλυτικό φύλλο μισθοδοσίας Μαΐου 2011, ενώ σήμερα έχει μειωθεί λόγω της γενικότερης πτωτικής τάσης μισθών και συντάξεων στο ποσό των 1163,49€, όπως προκύπτει από το αναλυτικό φύλλο μισθοδοσίας του μηνός Νοεμβρίου 2012. Παράλληλα οι ανάγκες διαβίωσης της ίδιας και της οικογένειας της δεν έχουν μεταβληθεί. Το μεταγενέστερο επομένως γεγονός της μεταβολής των εισοδημάτων της αιτούσας διαφοροποιεί σημαντικά τη βάση επί της οποίας στηρίχθηκε η υπό μεταρρύθμιση απόφαση, είναι κατ'εύλογη κρίση σημαντικό νέο πραγματικό περιστατικό με ουσιώδη και αποφασιστική επιρροή στην έκβαση της δίκης και προσδίδει διαφορετική πραγματική εικόνα από εκείνη που είχε δεχθεί το Δικαστήριο εκδίδοντας την 887/2012 απόφαση περί ρύθμισης των χρεών της αιτούσας και του συζύγου της.
      Εξάλλου η κατά τα παραπάνω επιδεινούμενη οικονομική κατάσταση της αιτούσας αποδείχθηκε ότι δεν είναι αναστρέψιμη και δεν παρουσιάζει ελπίδες βελτίωσης κάτω από το γενικό κλίμα ύφεσης της χώρας και των μειωμένων εργασιακών δυνατοτήτων. Ο ισχυρισμός των τεσσάρων πιστωτριών που εμφανίστηκαν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο περί καταχρηστικής άσκησης της αίτησης για το λόγο ότι η αιτούσα αφενός κατέθεσε αίτηση μεταρρύθμισης και παράλληλα καταβάλει τα ποσά που καθορίστηκαν με την 88/12 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, με συνέπεια η συμπεριφορά της να μην συνάδει στα χρηστά ήθη και στην έννοια του έντιμου οφειλέτη, πρέπει ν'απορριφθεί παρά τη νομική του βασιμότητα (ΑΚ 281) ως ουσία αβάσιμος, καθώς δεν αποδείχθηκε ότι κατέβαλε τα καθορισθέντα με την υπό μεταρρύθμιση απόφαση ποσά χωρίς καμία άλλη επιβάρυνση, ενώ αντίθετα αποδείχθηκε η σημαντική μείωση των αποδοχών της και το μικρό χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μέχρι τη συζήτηση της υπόκριση αίτησης από τον εναρκτήριο χρόνο των καταβολών σύμφωνα με τα οριζόμενα στην απόφαση. Συνακόλουθα συντρέχουν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, όλες οι προϋποθέσεις του άρθρου 8§4 του Ν.3869/2010, δεδομένου ότι αποδείχθηκε μείωση των εισοδημάτων της αιτούσας μετά τη δημοσίευση της υπό μεταρρύθμιση απόφασης, που δικαιολογεί την τροποποίηση της ρύθμισης των οφειλών της επί τετραετία ως προς το ύψος των μηνιαίων καταβολών προς τις μετέχουσες πιστώτριες τράπεζες σε συνολικό ποσό 200 € το μήνα και όχι σε 300 € το μήνα, όπως καθόρισε η υπό μεταρρύθμιση απόφαση. Η κατά τα παραπάνω τροποποιούμενη ρύθμιση αφορά αποκλειστικά καί μόνο στην αιτούσα, καθώς δεν ασκεί καμία επιρροή στις υπόλοιπες διατάξεις της τροποποιούμενης απόφασης, που έχει κρίνει δικαστική ρύθμιση και των χρεών του συζύγου της και δεν αποδυναμώνει τις συνέπειες που παράγει ως προς αυτόν. Τούτο διότι τα ποσά που θα εκθέσουν με τη νέα ρύθμιση, δεν μπορούν να συνυπολογιστούν στα ήδη ρυθμισμένα με την απόφαση χρέη του συζύγου της ούτε στις επί τετραετία καταβολές του άρθρου 8 §2, λόγω μη βελτίωσης των οικονομικών τους δεδομένων σε συνάρτηση με τις ίδιες βιοτικές τους ανάγκες, ούτε εξάλλου στη ρύθμιση του άρθρου 9 §2, εφόσον έναντι μεγαλύτερου χρέους ο σύζυγος της αιτούσας είναι υποχρεωμένος να καταβάλει για την εξαίρεση της κύριας κατοικίας του από την εκποίηση μικρότερο αυτών ποσό, ανερχόμενο στο 85% της εμπορικής της αξίας. Έτσι απαλλάσσεται από το υπόλοιπο οφειλόμενο ποσό, στο οποίο θα συμπεριληφθεί και το χρέος από το οποίο εκπίπτει η αιτούσα με την τροποποίηση των οφειλών της. Μετά τα παραπάνω η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή εν μέρει ως κατ'ουσίαν βάσιμη αφού η αιτούσα έχει προφανές έννομο συμφέρον και να μεταρρυθμιστεί η 88/2012 οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου εκούσιας δικαιοδοσίας μόνον αναφορικά με την αιτούσα ώστε να ρυθμιστούν τα χρέη της με μηνιαίες καταβολές επί μία τετραετία προς τις πιστώτριες μετέχουσες τράπεζες συνολικού ποσού 200 € ως εξής: α) στην πρώτη μετέχουσα «.............» ποσό 87,66 €, β) στη δεύτερη μετέχουσα «.......................» ποσό 44,94 €, γ) στην τρίτη μετέχουσα «..................» ποσό 14,40 €, δ) στην τέταρτη μετέχουσα
«............................» ποσό 29,70 € και ε) στην πέμπτη μετέχουσα «....................» ποσό 23,30 €. Η απόφαση αυτή δεν θα έχει αναδρομική ισχύ από την υποβολή της αίτησης μεταρρύθμισης απορριπτόμενου του σχετικού αιτήματος της αίτησης, μετά από στάθμιση των περιστάσεων της υπό κρίση περίπτωσης και των συμφερόντων της αιτούσας που δεν βλάπτονται ανεπανόρθωτα, αλλά και αυτών των πιστωτριών. Παράβολο ερημοδικίας δεν ορίζεται διότι η παρούσα απόφαση δεν υπόκειται σε ανακοπή ερημοδικίας (επιχ. Από το άρθρο 764 §3 ΚΠολΔ και άρθρο 14 του Ν.3869/10, προβλ.ΑΠ 183/83 ΝοΒ 31,1549). Δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ.6 του Ν.3869/2010.
                                             ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
    Δικάζει σαν να ήταν παρούσα η πρώτη μετέχουσα και αντιμωλία των υπολοίπων διαδίκων.
    Δέχεται εν μέρει την αίτηση.
    Μεταρρυθμίζει την με αριθμ. 88/2012 οριστική απόφαση εκούσιας δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου αυτού αναφορικά με την αιτούσα και
    Ρυθμίζει τα χρέη της αιτούσας με μηνιαίες καταβολές προς του μετέχοντες πιστωτές επί μία τετραετία, οι οποίες θα αρχίζουν από την πρώτη ημέρα του πρώτου μήνα μετά τη δημοσίευση της απόφασης αυτής, συνολικού ποσού 200 ευρώ κατανεμομένου συμμέτρως ως εξής:
 α) στην πρώτη μετέχουσα «.....................» ποσού 87,66 €, β) στη δεύτερη μετέχουσα
«............................» ποσού 44,94 €, γ) στην τρίτη μετέχουσα «..................» ποσού 14,40 €, δ) στην τέταρτη μετέχουσα «...............................» ποσού 29,70 € και ε) στην πέμπτη μετέχουσα «....................» ποσού 23,30 €.
    Διατάσσει τη σημείωση της παρούσας μεταρρυθμιστικής απόφασης στο περιθώριο της μεταρρυθμιζόμενης με επιμέλεια της γραμματείας του Δικαστηρίου τούτου.
    Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Πάτρα και στο ακροατήριο του Ειρηνοδικείου Πατρών, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 30-1-2013, απόντων των διαδίκων.

                                Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ                Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

(Δημοσίευση Nomos)

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Νομολογία - Προσβολή προσωπικότητας ανηλίκων

ΑΠ 1646/2011 (Τμ. Α1΄)

Προσβολή της προσωπικότητας ανηλίκων με την προβολή, χωρίς τη συναίνεση των γονέων τους, της εικόνας τους. Η προβολή της εικόνας ανηλίκων για χρονικό διάστημα τριών δευτερολέπτων χωρίς αλλοιωμένα τα χαρακτηριστικά συνιστά προσβολή.

 

Πρόεδρος: Β. Φούκας, Αρεοπαγίτης
Εισηγητής: Β. Φούκας, Αρεοπαγίτης στη θέση του κωλυόμενου, Χ. Παπαηλιού, Αρεοπαγίτη
Δικηγόροι: Ν. Σαργιαννίδης, Σ. Καζαντζίδης
Διατάξεις: άρθρο 559 ΚΠολΔ

Επειδή, κατά το άρθρο 559 ΚΠολΔ αναίρεση επιτρέπεται μόνο για τους περιοριστικά αναφερόμενους στο άρθρο αυτό λόγους, μεταξύ των οποίων και ο προβλεπόμενος στον αριθμό 11, που ιδρύεται όταν το δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι επικαλέσθηκαν και προσκόμισαν, όπως είναι και τα έγγραφα που προσκομίζονται είτε προς άμεση απόδειξη, είτε για συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, υπό την προϋπόθεση ότι τα πραγματικά γεγονότα που επικαλείται ο διάδικος με τα έγγραφα αυτά ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης (ΑΠ Ολ 42/2002 ). Στην προκειμένη περίπτωση οι αναιρεσείοντες προβάλλουν την αιτίαση ότι η προσβαλλομένη απόφαση δεν έλαβε υπόψη της αποδεικτικά μέσα που επικαλέσθηκαν και προσκόμισαν αυτοί κατά τη συζήτηση της υποθέσεως ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και ειδικότερα την υπ' αριθμό 5967/2003 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και την υπ' αριθμό 3287/2003 απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης, οι οποίες, με άλλους ενάγοντες είχαν αποφανθεί διαφορετικά επί των ιδίων πραγματικών περιστατικών, δηλαδή επί του ίδιου συμβάντος, από ό,τι αποφάνθηκε η προσβαλλομένη απόφαση, ούτε έλαβε υπόψη της τις προτάσεις των εν λόγω εναγόντων. Από το σκεπτικό της προσβαλλομένης απόφασης δεν καθίσταται αδιστάκτως βέβαιο ότι αυτή έλαβε υπόψη της ως δικαστικά τεκμήρια τις ως άνω αποφάσεις, οι οποίες αφορούν το ίδιο συμβάν και ασκούν με τις αιτιολογίες τους, ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης. Επομένως ο πρώτος λόγος αναιρέσεως του κυρίου δικογράφου και αυτού των προσθέτων, εκ του άρθρου 559 αρ. 11 ΚΠολΔ, είναι βάσιμος.
Επειδή με τον τρίτο πρόσθετο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείοντες προβάλλουν την αιτίαση ότι η προσβαλλομένη απόφαση δεν έλαβε υπόψη της την υπ' αριθμό 2465/9.6.2003 ένορκη βεβαίωση της Μ. Θ. που δόθηκε ενώπιον του Ειρηνοδίκη Θεσσαλονίκης, κατόπιν νομίμου κλητεύσεως των αναιρεσιβλήτων, την οποία αυτοί νόμιμα επικαλέσθηκαν και προσκόμισαν ενώπιον του δικαστηρίου που εξέδωσε την προσβαλλομένη απόφαση. Από την προσβαλλομένη απόφαση προκύπτει ότι ναι μεν σε αυτή γίνεται στην αρχή μνεία ότι το δικαστήριο εκτίμησε και την ως άνω ένορκη βεβαίωση, πλην όμως από το όλο περιεχόμενο της απόφασης, δεν καθίσταται αδιστάκτως βέβαιο ότι την έλαβε υπόψη της προς συναγωγή του αποδεικτικού της πορίσματος ότι είναι αβάσιμος ο ισχυρισμός των αναιρεσειόντων ότι το επίμαχο ρεπορτάζ προβλήθηκε και κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού δελτίου ειδήσεων των 14.30' της 26.7.2000. Επομένως ο εκ του άρθρου 559 αριθμ. 11 ΚΠολΔ τρίτος πρόσθετος λόγος αναιρέσεως είναι βάσιμος.
Επειδή, ο εκ του άρθρου 559 αρ. 20 ΚΠολΔ, λόγος αναιρέσεως, για παραμόρφωση του περιεχομένου εγγράφου, ιδρύεται αν το δικαστήριο υπέπεσε σε διαγνωστικό λάθος, αναγόμενο δηλαδή στην ανάγνωση του εγγράφου, με την παραδοχή ότι περιέχει περιστατικά προφανώς διαφορετικά από εκείνα που πράγματι περιλαμβάνει, όχι δε και όταν, από το περιεχόμενο του εγγράφου, το οποίο σωστά διέγνωσε, συνάγει αποδεικτικό πόρισμα διαφορετικό από εκείνο που ο αναιρεσείων θεωρεί ορθό. Πράγματι, στην τελευταία περίπτωση, πρόκειται για παράπονο, αναγόμενο στην εκτίμηση πραγματικών γεγονότων, η οποία εκφεύγει από τον αναιρετικό έλεγχο. Πάντως, για να θεμελιωθεί ο προαναφερόμενος λόγος αναιρέσεως, θα πρέπει το δικαστήριο της ουσίας να έχει στηρίξει το αποδεικτικό πόρισμά του αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο στο έγγραφο, το περιεχόμενο του οποίου φέρεται ότι παραμορφώθηκε, όχι δε και όταν το έχει απλώς συνεκτιμήσει, μαζί με άλλα αποδεικτικά μέσα, χωρίς να εξαίρει το έγγραφο, αναφορικά με το πόρισμα στο οποίο κατέληξε ως προς το αποδεκτέο γεγονός (ΑΠ Ολ 2/2008 , ΑΠ 109/2008, ΑΠ 446/2006).
Με τους πέμπτο και έβδομο προσθέτους λόγους αναιρέσεως, οι αναιρεσείοντες, αφού εκθέτουν το περιεχόμενο εγγράφων και τις σχετικές επ' αυτών παραδοχές της προσβαλλομένης αποφάσεως, προβάλλουν την αιτίαση ότι η προσβαλλομένη απόφαση παραμόρφωσε 1) το περιεχόμενο της βιντεοκασέτας που αναφέρεται στο ρεπορτάζ που προβλήθηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων των 20.00 της 28.7.2000 του τηλεοπτικού σταθμού «Α.», σχετικά με τα πλάνα που έδειχναν ανήλικα παιδιά, μεταξύ, όπως ισχυρίζονται οι αναιρεσείοντες, και τα εκπροσωπούμενα από αυτούς τέκνα τους, σε ιδιωτικό σταθμό προσχολικής αγωγής, όπου εκδηλώθηκε σε 23 παιδιά, λοίμωξη φυματίωσης, και 2) το περιεχόμενο της από 25.10.2000 εξώδικης διαμαρτυρίας - απαντήσεως της πρώτης των αναιρεσιβλήτων προς τους αναιρεσείοντες. Από τον έλεγχο του περιεχομένου της βιντεοκασέτας, που περιέχει μαγνητοσκοπημένο ρεπορτάζ που προβλήθηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων των 20.00' της 28.7.2000 του τηλεοπτικού σταθμού «Α.» της πρώτης των αναιρεσιβλήτων υπάρχουν τέσσερα πλάνα που εμφανίζονται ανήλικοι. Στα τρία πλάνα συνολικής, διάρκειας 17 δευτερολέπτων, οι ανήλικοι εμφανίζονται σε έγχρωμο αρνητικό φωτογραφίας με αλλοιωμένα τα χαρακτηριστικά των προσώπων τους, ώστε να μην είναι δυνατόν να διακριθούν και εξατομικευθούν τα πρόσωπα των ανηλίκων. Στο τέταρτο όμως πλάνο, όπου εμφανίζονται τέσσερα ανήλικα τέκνα, μεταξύ των οποίων, όπως ισχυρίζονται οι αναιρεσείοντες, και τα εκπροσωπούμενα από αυτούς ανήλικα τέκνα τους, Μ. και Γ., στην είσοδο μεταξύ κήπου και αιθουσών του παιδικού σταθμού, διάρκειας του πλάνου τριών περίπου δευτερολέπτων δεν υπάρχει καμία παραποίηση στην εικόνα και τα πρόσωπα των ανηλίκων διακρίνονται.
Επομένως, εφόσον η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση δέχθηκε ότι τα πλάνα διαρκούσαν συνολικά δύο δευτερόλεπτα και ότι σε όλα τα χαρακτηριστικά των προσώπων των ανηλίκων δεν μπορούσαν να διακριθούν, παραμόρφωσε το περιεχόμενο της ως άνω βιντεοκασέτας. Επίσης η προσβαλλομένη παραμόρφωσε και το περιεχόμενο της ως άνω εξώδικης απαντήσεως της πρώτης των αναιρεσιβλήτων προς τους αναιρεσείοντες, αφού σε αυτήν ο τηλεοπτικός σταθμός δέχεται ότι έγινε παρουσίαση του θέματος στις 26 και 28.7.2000, ενώ η προσβαλλομένη απόφαση δέχεται ότι από την εξώδικη αυτή απάντηση προκύπτει ότι η πρώτη αναιρεσίβλητη δέχθηκε ότι το επίμαχο ρεπορτάζ προβλήθηκε μόνο μία φορά από τον σταθμό της στις 28.7.2000. Επομένως οι εκ του άρθρου 559 αριθμ. 20 ΚΠολΔ ως άνω λόγοι αναιρέσεως είναι βάσιμοι. Κατ' ακολουθίαν τούτων, πρέπει, κατά παραδοχή όλων των ως άνω λόγων να αναιρεθεί η προσβαλλομένη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση, στο ίδιο δικαστήριο, αφού είναι δυνατή η σύνθεσή του από άλλους δικαστές, πλην των πρότερον δικασάντων (άρθρο 580 παρ. 3 ΚΠολΔ). [...]
[Αναιρεί την ΠΠρΘεσ 6175/2005  και παραπέμπει.] 

Πηγή : nbonline.gr

Σάββατο 13 Απριλίου 2013

Ο ΔΟΛΟΣ ΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΗ ΣΤΟ Ν. 3869/2010


 Σήμερα ήδη υπάρχει πληθώρα δικαστικών αποφάσεων σχετικά με το Ν. 3869/2010. Ορισμένα λοιπόν βασικά ζητήματα που ανέκυψαν κατά την εφαρμογή του στην πράξη, άρχισαν να ξεκαθαρίζουν νομολογιακώς .
 Το ζήτημα του δόλου του οφειλέτη έχει απασχολήσει τη νομολογία από την αρχή της εφαρμογής του Ν. 3869/2010 καθώς στο άρθρο 1 ορίζεται "1. Φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους (εφεξής οφειλέτες) δικαιούνται να υποβάλουν στο αρμόδιο δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 για τη ρύθμιση των οφειλών τους και απαλλαγή. Την ύπαρξη δόλου αποδεικνύει ο πιστωτής."
  Αρχικώς λοιπόν η νομολογία ανέπτυξε την άποψη ότι η υπερχρέωση του οφειλέτη είναι αποτέλεσμα συνυπαιτιότητας των τραπεζών καθώς αυτές , έχουν τη δυνατότητα να ελέγξουν την οικονομική, περιουσιακή και δανειακή (αν έχει δηλαδή άλλα δάνεια, εξασφαλισμένα ή όχι)   κατάσταση του οφειλέτη . Παρ’ όλα αυτά όμως  χορηγούσαν δάνεια ενώ τα δηλούμενα εισοδήματα και η εν γένει οικονομική και περιουσιακή κατάσταση του οφειλέτη δεν το δικαιολογούσε. Συνεπώς γινόταν δεκτές οι αιτήσεις απορριπτομένης της σχετικής ενστάσεως των πιστωτών.
    Ήδη όμως σήμερα έχει αναπτυχθεί και η αντίθετη άποψη που παρουσιάζεται σε πληθώρα δικαστικών αποφάσεων, οτι δηλαδή εφ`όσον κατά το χρόνο της αναλήψεως της οφειλής και με βάση τις υφιστάμενες ή ευλόγως αναμενόμενες μελλοντικές οικονομικές τους δυνατότητες ο οφειλέτης γνωρίζει και αποδέχεται ότι η συγκεκριμένη οφειλή είναι τέτοιας βαρύτητας, ώστε σε περίπτωση αδυναμίας εκπληρώσεως της επίκειται η παύση πληρωμών  μέρους του, δύναται να υποστηριχθεί, ότι το στοιχείο του δόλου συντρέχει ήδη κατά το χρονικό σημείο αναλήψεως της οφειλής. Αυτό στην πράξη δύναται να συμβεί, όταν ο οφειλέτης αναλαμβάνοντας το χρέος ήδη από την αρχή-γνωρίζει ότι δεν μπορεί και -δεν επιθυμεί να το εξυπηρετήσει (Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Έκδοση δεύτερη 2012, σελ.55,56,57 με παραπομπές στη νομολογία ΔΕΕ 11/2011 σελ.1118). Συνέπεια της ανωτέρω παραδοχής είναι η απόρριψη της αίτησης των οφειλετών.
    Θέλει λοιπόν ιδιαίτερη προσοχή ο τρόπος με τον οποίο θα δομηθεί η αίτηση του οφειλέτη έτσι ώστε να αποφευχθούν τέτοιου είδους απορρίψεις.


ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ

    

     Με ανακοίνωση του Γενικού Γραμματέα Καταναλωτή , την 5-2-2012, επισημάνθηκαν εν συντομία οι σημαντικότερες αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στο καθεστώς λειτουργίας των εταιρειών ενημέρωσης οφειλετών , γνωστών ως εισπρακτικών εταιρειών. Αυτές είναι, σύμφωνα με την ανακοίνωση :

1) Οι εταιρείες μπορούν να αρχίσουν τις τηλεφωνικές επικοινωνίες για την ενημέρωση του οφειλέτη για ληξιπρόθεσμη απαίτηση μετά την πάροδο δέκα ημερών από την ημέρα που αυτή κατέστη ληξιπρόθεσμη.
2) Προσδιορίζεται ένα συγκεκριμένο ωράριο για την επικοινωνία με τον οφειλέτη (9.00 έως 20.00) που περιορίζεται στις εργάσιμες μόνο ημέρες.
3) Η επικοινωνία καταγράφεται και τηρείται για ένα έτος προκειμένου να ελέγχεται η παραβίαση του νόμου σε περίπτωση καταγγελίας. Το περιεχόμενο της καταγραφής δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε βάρος του οφειλέτη. Ο οφειλέτης ενημερώνεται για την καταγραφή και το σκοπό της.
4) Οι εταιρείες παροχής τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών οφείλουν να χορηγούν χωρίς επιβάρυνση στον οφειλέτη ή, μετά από καταγγελία του οφειλέτη, στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, εντός δέκα ημερών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης, κατάσταση με τα συναφή δεδομένα κίνησης των τηλεφωνικών συνδέσεων καθώς και τα αναγνωριστικά στοιχεία του κατόχου της τηλεφωνικής παροχής από την οποία πραγματοποιήθηκε η επικοινωνία με τον οφειλέτη προκειμένου να ελεγχθεί καταγγελία για παραβίαση του νόμου.
5) Οι εταιρείες ενημέρωσης είναι υποχρεωμένες να τηρούν ηλεκτρικό αρχείο τηλεφωνικών επικοινωνιών ενημέρωσης στις οποίες προβαίνουν προς τον οφειλέτη και να χορηγούν τα στοιχεία αυτά στον οφειλέτη ή στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, όταν τους ζητηθεί.
6) Οι διατάξεις για την προστασία των οφειλετών εφαρμόζονται όχι μόνο στις εταιρείες ενημέρωσης αλλά και στους ίδιους τους δανειστές (π.χ. πιστωτικά ιδρύματα) όταν προβαίνουν σε επαναλαμβανόμενη ενημέρωση.
7) Πέραν της εταιρείας ενημέρωσης που έχει εγγραφεί στο σχετικό μητρώο της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή, απαγορεύεται σε οποιοδήποτε άλλο φυσικό ή νομικό πρόσωπο να προβαίνει σε ενημέρωση οφειλετών.
8) Εξασφαλίζεται η δυνατότητα επιβολής κυρώσεων, μεταξύ άλλων και από την Αρχή Προστασίας ∆εδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, σε όλους όσοι παραβιάζουν τις διατάξεις του νόμου, και όχι μόνο στις εταιρείες ενημέρωσης.
     Επισημαίνεται ότι προς τις υποχρεώσεις 3, 4 και 5 οι εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών θα πρέπει να έχουν συμμορφωθεί στην τήρησή τους μέσα σε δύο μήνες από τη δημοσίευση του νόμου (δηλαδή μέχρι 2.4.2012).
Πλέον οι καταγγελίες των οφειλετών για συνεχείς την ίδια ημέρα ή σε συνεχόμενες ημέρες τηλεφωνικές οχλήσεις ή για οχλήσεις με παραπλανητικό ή απειλητικό ή οποιοδήποτε άλλο αθέμιτο περιεχόμενο ή οχλήσεις που συνεχίζονται και όταν λ.χ. ο οφειλέτης έχει προσφύγει στη δικαιοσύνη για ρύθμιση των οφειλών του, θα μπορούν να ελέγχονται κατά εφικτό και αποτελεσματικό τρόπο, να επιβάλλονται στους παραβάτες οι προβλεπόμενες κυρώσεις και να διασφαλίζεται η τήρηση της νομοθεσίας. Ο πολίτης μπορεί πλέον να έχει ουσιαστική προστασία από οποιονδήποτε κι αν προέρχεται η αθέμιτη και παραπλανητική πρακτική, είτε δηλαδή πρόκειται για «εισπρακτική εταιρεία»,πιστωτικό φορέα ή οποιονδήποτε τρίτο.
     Η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, στην οποία οι καταναλωτές μπορούν να ζητούν ενημέρωση και να υποβάλλουν τις καταγγελίες τους (τηλ. γραμμή 1520),διαθέτει πλέον, με την συνεργασία του θιγόμενου πολίτη, τα αναγκαία μέσα ελέγχου και επιβολής για την προστασία της προσωπικής σφαίρας των καταναλωτών από αθέμιτες εισπρακτικές οχλήσεις».

Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Ν. 3869/2010 : Τροποποίηση απόφασης ρύθμισης οφειλών ως προς το ποσό των μηνιαίων καταβολών με προσωρινό καθορισμό μηδενικών καταβολών


  Παρατηρήσεις  Αθανασίου Γ. Κρητικού , δημοσιευμένες στο EφΑΔ 1/2013. 83 , επί της απόφασης 434/Φ.328/2012 του Ειρηνοδικείου Αθηνών, σχετικά με την τροποποίηση της ρύθμισης των οφειλών ως προς το ποσό των μηνιαίων καταβολών με προσωρινό καθορισμό μηδενικών καταβολών.
Εφόσον η αίτηση του οφειλέτη κριθεί νόμιμη και βάσιμη ακολούθως γίνεται η υπαγωγή του στη ρύθμιση του Ν 3869/2010. Ειδικότερα, ο οφειλέτης υποχρεώνεται να καταβάλει επί τετραετία κατά μήνα τις δόσεις που προσδιορίζει το δικαστήριο με βάσει τα κριτήρια της παρ. 2 άρθρου 8 Ν 3869/2010. Ένα από τα κριτήρια αυτά είναι και τα εισοδήματα του οφειλέτη. Η ρύθμιση αυτή γίνεται κατά τρόπο οριστικό. Ωστόσο σε περίπτωση μεταγενέστερης δηλαδή μετά την έκδοση της αποφάσεως μειώσεως αυτών παρέχεται από το νόμο η δυνατότητα στον οφειλέτη να επιδιώξει και επιτύχει τροποποίηση της αρχικής αποφάσεως κατά το μέρος αυτής που ορίζει μηνιαίες επί τετραετία καταβολές. Βάση μίας τέτοιας αιτήσεως αποτελεί η παρ. 4 άρθρο 8 Ν 3869/2010. Αξία προς την κατεύθυνση αυτή έχει ο προσδιορισμός δικασίμου σε σύντομη δικάσιμο ώστε ο οφειλέτης να εκμεταλλευθεί εγκαίρως την προσδοκώμενη μείωση τη στιγμή που δεν είναι κατά νόμο δυνατή η εν μέρει ή εν όλω αναστολή εκτελέσεως της αποφάσεως ενόψει της παρ. 6 άρθρο 8 Ν 3869/2010. Αυτό σημαίνει ότι ο οφειλέτης μέχρι τη συζήτηση της αιτήσεως τροποποιήσεως, αλλά και περαιτέρω μέχρι τη δημοσίευση της αποφάσεως που θα δέχεται τουλάχιστον εν μέρει την αίτηση τροποποιήσεως πρέπει να καταβάλει κανονικώς τα ποσά που έχει ορίσει η απόφαση. Ωστόσο η δυσχερής θέση του οφειλέτη στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών του διευκολύνεται από το δεύτερο εδάφιο της παρ. 4 άρθρο 8 Ν 3869/2010 κατά το οποίο το δικαστήριο μπορεί να προσδώσει στην τροποποιητική απόφασή του, με την οποία μειώνονται οι μηνιαίες δόσεις, αναδρομική δύναμη, εφόσον κατά κανόνα διατυπώνεται σχετικό αίτημα από την πλευρά του οφειλέτη.
Στη δίκη που έχει ως αντικείμενο την τροποποίηση της αρχικής αποφάσεως προς το σκοπό μειώσεως των μηνιαίων δόσεων εφαρμογή έχει και η παρ. 5 άρθρο 8 Ν 3869/2010 με σκοπό να ορισθούν με την τροποποιητική απόφαση όχι απλώς μικρότερες αλλά και μηδενικές καταβολές. Οι μηδενικές αυτές καταβολές είτε θα καλύπτουν ολόκληρο το υπολειπόμενο μέχρι τη συμπλήρωση της τετραετίας διάστημα είτε θα καλύπτουν μικρότερο διάστημα και δη μέχρι τη νέα δικάσιμο που θα ορίσει το δικαστήριο μετά παρέλευση πενταμήνου για να γίνει επαναπροσδιορισμός των μηνιαίων καταβολών. Η τελική επιλογή ανήκει στο δικαστήριο το οποίο θα κρίνει με βάση την κρισιμότητα των προβαλλομένων και αποδεικνυομένων περιστάσεων. Σημειώνεται ότι για να έχει αναδρομική δύναμη η απόφαση που ορίζει μηδενικές καταβολές σε τροποποίηση προηγουμένως εκδοθείσης αποφάσεως πρέπει τούτο να ορίζεται σαφώς στην δικαστική απόφαση. Διαφορετικά οι μηδενικές καταβολές αρχίζουν αμέσως μετά τη δημοσίευση της σχετικής δικαστικής αποφάσεως.
Η δυνατότητα τροποποιήσεως της αποφάσεως με την οποία ορίζονται επί τετραετία κατά μήνα καταβολές προβλέπεται στην παρ. 4 άρθρο 8 Ν 3869/2010. Η τροποποίηση δηλαδή αναφέρεται στην περίπτωση της παρ. 2 άρθρο 8 Ν 3869/2010. Κατ’ αρχήν δεν εφαρμόζεται για το τμήμα της αποφάσεως με την οποία διατάχθηκε ρευστοποίηση ρευστοποιήσιμων περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 9 Ν 3869/2010 ούτε για το τμήμα της αποφάσεως με την οποία έγινε από το δικαστήριο εξαίρεση από την εκποίηση της κύριας κατοικίας του οφειλέτη και αυτός υποχρεώθηκε να καταβάλει μηνιαίες δόσεις με βάση την παρ. 2 άρθρο 9 Ν 3869/2010. Ωστόσο δεν μπορεί ν’ αποκλεισθεί δυνατότητα τροποποιήσεως της αποφάσεως και κατά τα άνω τμήματα με βάση τη γενική διάταξη του άρθρου 758 ΚΠολΔ εφόσον επήλθε μεταβολή πραγμάτων σε τέτοιο βαθμό που επηρεάζουν ουσιωδώς και τα τμήματα των άνω αποφάσεων, δηλαδή πρόκειται για μεταβολές πραγμάτων που αφορούν τη διαμόρφωση του περιεχομένου της υπό τροποποίηση δικαστικής αποφάσεως. Τέτοια μπορεί να αποτελέσει η επελθούσα μείωση της εμπορικής αξίας της κύριας κατοικίας, η οποία εξαιρέθηκε από την εκποίηση.
Η δημοσιευόμενη απόφαση είναι, καθόσον δύναμαι να γνωρίζω, από τις πρώτες, η οποία επιτυχώς εφήρμοσε τη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 8 Ν 3869/2010 εν συνδυασμώ προς την παρ. 5 του ίδιου άρθρου ορίζοντας μηδενικές καταβολές μετά τη δημοσίευσή της και νέα δικάσιμο μετά πεντάμηνο διάστημα για τυχόν επαναπροσδιορισμό των μηνιαίων καταβολών χωρίς να θίξει τα μέρη της προηγούμενης αποφάσεως με τα οποία κατ’ εφαρμογή των παρ. 1 και 2 του άρθρου 9 Ν 3869/2010 το μεν είχε διαταχθεί ρευστοποίηση δύο (2) ακινήτων του οφειλέτη το δε είχε διαταχθεί η εξαίρεση από την εκποίηση της πρώτης κατοικίας με υποχρέωση του οφειλέτη να καταβάλει σε μηνιαίες δόσεις το ποσό των 63.750 ευρώ που αποτελούσε το 85% της εμπορικής αξίας της πρώτης κατοικίας.
Αθανάσιος Γ. Κρητικός,
Αντιπρόεδρος ΑΠ, ε.τ. 

Πηγή : nbonline.gr

Και οι δικηγόροι στο Ν 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα ως «μη έμποροι»

       Σε ερώτηση του Βουλευτή κ. Νικολόπουλου, ο Υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Σκορδάς, διευκρινίζει, ότι γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι κλπ, ομοίως, οδηγοί αυτοκινήτων, ηλεκτρολόγοι, μηχανικοί, υδραυλικοί, ηλεκτρονικοί, προγραμματιστές, που αποκλειστικώς ή κατά κύριο λόγο προσφέρουν την προσωπική τους εργασία, δεν χαρακτηρίζονται έμποροι. Και, άρα, υπάγονται στις διατάξεις του Ν.3869/2010.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΥΠΟΔΟΜΩΝ/ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ & ΔΙΚΤΥΩΝ
Γ. Γ. ΕΜΠΟΡΙΟΥ – Γ.Γ. ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ
Ταχ. Δ/νση : Πλ. Κάνιγγος
Ταχ. Κώδικας : 101 81 Αθήνα, 01/02/2013
ΤΗΛ. : 213 15 14 305 Αριθ. Πρωτ.: Β13-5
E-mail: gemporiou@gge.gr
FAX : 210 3837843

ΘΕΜΑ: Απάντηση στην Ερώτηση του Βουλευτή κου Ν. Νικολόπουλου.
Σχετ.: Ερώτηση 5685/10-01-2013.
    
      Απαντώντας στην παραπάνω Ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κος Ν. Νικολόπουλος, με θέμα: «Ευνοϊκές ρυθμίσεις περιμένουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες» και κατά το μέρος που τα διαλαμβανόμενα σε αυτή εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της Γ.Γ. Εμπορίου – Γ.Γ. Καταναλωτή, σας γνωστοποιούμε τα ακόλουθα:
    Ο υφιστάμενος νόμος 3869/2010 «Για τη ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων», τροπολογία του οποίου βρίσκεται σε στάδιο διαβουλεύσεων, απευθύνεται σε υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, και προϋπόθεση ένταξης αυτών στον νόμο είναι να μην έχουν πτωχευτική ικανότητα.
      Το άρθρο 2 παρ 1 του πτωχευτικού κώδικα ορίζει ότι πτωχευτική ικανότητα έχουν οι έμποροι. Κατά το Β.Δ. 19-04/1-5/1835 άρθρο 1, ορίζεται ότι έμποροι είναι όσοι μετέρχονται πράξεις εμπορικές και κύριο επάγγελμα έχουν την εμπορία.
Επίσης κατά το Β.Δ. 2/14-05-1835, προβλέπεται ποιες είναι οι εμπορικές πράξεις βάσει των οποίων κάποιος αποκτά την εμπορική ιδιότητα.
   Συνεπώς, στα πλαίσια του ν. 3869/2010 υπάγονται και οι επαγγελματίες που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα, όπως π.χ. γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι κλπ, ομοίως, οδηγοί αυτοκινήτων, ηλεκτρολόγοι, μηχανικοί, υδραυλικοί, ηλεκτρονικοί, προγραμματιστές, που αποκλειστικώς ή κατά κύριο λόγο προσφέρουν την προσωπική τους εργασία και δεν χαρακτηρίζονται έμποροι.
    Προσθέτως υπάγονται και όσοι ήταν έμποροι έπαψαν όμως την εμπορία ή την οικονομική τους δραστηριότητα χωρίς κατά την παύση αυτή να έχουν παύσει τις πληρωμές τους. (άρθρο 2 παρ. 3 πτωχευτικού κώδικα).
     Οι έμποροι έχουν τη δυνατότητα να προσφύγουν στη διαδικασία του πτωχευτικού κώδικα.
    Σημειώνεται περαιτέρω, ότι νομολογιακά¹ και ερμηνευτικά στο πεδίο εφαρμογής του νόμου ήδη υπάγονται και οι «μικροέμποροι» δηλαδή φυσικά πρόσωπα που ασκούν την εμπορική τους δραστηριότητα κατά βάση μέσα από την προσωπική τους εργασία, αποβλέποντας στον βιοπορισμό τους, και έχουν περιορισμένες οφειλές από εμπορικές πράξεις. Τα πρόσωπα αυτά δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και ως εκ τούτου δικαιούνται να υποβάλουν αίτηση για δικαστική ρύθμιση των χρεών.
    Με πράξη νομοθετικού περιεχομένου (ΦΕΚ 246/Α/18.12.2012) και συγκεκριμένα με την παράγραφο 1 άρθρου 5 προβλέπεται για την περίοδο έως την 31η Δεκεμβρίου 2013 η αναστολή των πλειστηριασμών οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσόν των 200.000 ευρώ από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρείες παροχής πιστώσεων και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών.
Περαιτέρω με την παράγραφο 2 του άρθρο 5 της πράξης νομοθετικού περιεχομένου (ΦΕΚ 246/Α/18.12.2012), η φράση «μέχρι την 31-12-2012» της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 3869/2010 αντικαθίσταται από τη φράση «μέχρι την 31-12-2013». Συνεπώς μέχρι την 31-12-2013, απαγορεύεται ο πλειστηριασμός ακινήτου της παραγράφου 2 του άρθρο 9 του ν. 3869/2010. Η διάταξη δε, αυτή εφαρμόζεται για κάθε φυσικό πρόσωπο ανεξαρτήτως αν στερείται πτωχευτικής ικανότητας.
    Αναφορικά με την υπερχρέωση των εμπόρων που έχουν πτωχευτική ικανότητα αυτοί υπάγονται στον πτωχευτικό κώδικα. Σχετικά με οποιαδήποτε τροποποίηση του πτωχευτικού κώδικα αρμόδιο είναι το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το Υπουργείο Οικονομικών.
    ¹Βλ 16/2012 ΕιρΠατρών, 2/2011 ΕιρΠαμίσου όπου ορίζεται ότι η ενέργεια εμπορικών πράξεων κατά σύνηθες επάγγελμα εφόσον εμφανίζεται ως αμοιβή σωματικής καταπόνησης (υπαίθριοι μεταπωλητές, μικροπωλητές κλπ) δεν προσδίδει σε αυτόν την εμπορική ιδιότητα.
Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΣΚΟΡΔΑΣ

Πηγή: nbonline.gr


Τρίτη 9 Απριλίου 2013

Νομολογία - Αφαίρεση επιμέλειας ανήλικων τέκνων από τη μητέρα τους λόγω κακής άσκησής της


Με την παρατιθέμενη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης (184/2013) ,  κρίθηκε απαραίτητη η αφαίρεση της επιμέλειας ανήλικων τέκνων από τη μητέρα λόγω κακής άσκησής της και η ανάθεσή της,   στην πραγματικά επιμελούσα αυτά , γιαγιά τους . Ειδικότερα :

ΑΠΟΦΑΣΗ 184/2013
(αριθμός έκθεσης κατάθεσης αίτησης ΕΜ-22/2013)
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΡΟΔΟΠΗΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Δικαστή Νικόλαο Κασμερίδη , Πρωτοδίκη, ο οποίος ορίσθηκε από την Προϊσταμένη του Πρωτοδικείου , και από τη Γραμματέα Σουλτάνα Ντελή.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στις 13 Μαρτίου 2013, για να δικάσει τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΕΜ -22/21-1-2013 αίτηση, με αντικείμενο την αφαίρεση και ανάθεση επιμέλειας ανήλικων τέκνων, μεταξύ :
ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ : Σ. Γ. του Α., κατοίκου ………………, η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξουσίας δικηγόρου της Ιουλίας Μυλωνά, …………, η οποία κατέθεσε προτάσεις .
  ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ : Γ.Α. του Ρ. , κατοίκου …., που δεν παραστάθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης , η πληρεξούσια δικηγόρος της αιτούσας ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου και στις έγγραφες προτάσεις της.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από την υπ’ αρ. 7.535δ’/7-2-2013 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Ροδόπης Μ.Σ. , την οποία η αιτούσα νόμιμα προσκομίζει και επικαλείται, αποδεικνύεται ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση αίτησης , με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στην καθ΄ης (αρθ. 741,122 παρ. 1, 123, 124 και 130 παρ. 1 ΚΠολΔ). Η τελευταία , ωστόσο, δεν εμφανίστηκε κατά την παραπάνω δικάσιμο , όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου , ούτε και εκπροσωπήθηκε νόμιμα από πληρεξούσιο δικηγόρο. Η διαδικασία , όμως, θα προχωρήσει σαν να ήταν και αυτή παρούσα (αρθ. 754 παρ. 2 ΚΠολΔ).
Από το συνδυασμό των διατάξεων των αρθ. 1510, 1511, 1512, 1514 και 1518 ΑΚ συνάγεται ότι η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου του (η οποία εμπεριέχει την ανατροφή , την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευση του τέκνου , καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του ) , επιπλέον δε τη διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη , που αφορά το πρόσωπο ή την περιουσία του . Ασκείται, επίσης, αυτή από αμφότερους τους γονείς από κοινού . Σε περίπτωση , όμως,  που ένας εξ αυτών  αποβιώσει ή κηρυχθεί σε αφάνεια ή κηρυχθεί έκπτωτος της άσκησής της ή δεν είναι σε θέση να την ασκήσει , για λόγους πραγματικούς (αποκλεισμός, φυλάκιση, αιχμαλωσία, μακρόχρονη απουσία στο εξωτερικό) ή νομικούς (δικαστική συμπαράσταση , ανικανότητα για δικαιοπραξία) , τη γονική μέριμνα των ανήλικων τέκνων του ασκεί μόνος ο άλλος γονέας . περαιτέρω, κατά τη διάταξη του αρθ. 1532 ΑΚ «αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα ,που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σ’ αυτό, το Δικαστήριο , εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου ή ο
2ο φύλλο της υπ’ αρ. 184/2013 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου
Ροδόπης (διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας )
Εισαγγελέας, μπορεί να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο. Το Δικαστήριο μπορεί ιδίως να αφαιρέσει από τον ένα γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ολικά ή μερικά και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο ή αν συντρέχουν και στο πρόσωπο αυτού οι προϋποθέσεις της προηγούμενης παραγράφου να αναθέσει την επιμέλεια τέκνου ολικά ή μερικά σε τρίτο ή να διορίσει επίτροπο.» Σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη , οι περιπτώσεις κακής άσκησης της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας του ανηλίκου, που ενδιαφέρει τη δημόσια τάξη και το κοινωνικό συμφέρον γενικότερα, είναι : α) η παράβαση των καθηκόντων των γονέων , β) η καταχρηστική άσκηση του λειτουργήματός τους , γ) η αδυναμία τους να ανταποκριθούν σ’ αυτό. Ωστόσο, απόλυτος εννοιολογικός διαχωρισμός των άνω περιπτώσεων κακής άσκησης της γονικής μέριμνας είναι , ως επί το πλείστον, ανέφικτος, αφού οι πιο πάνω περιπτώσεις αλληλοεπικαλύπτονται. ‘Έτσι, η κατάχρηση του γονικού λειτουργήματος αποτελεί ταυτόχρονα και παράβαση των καθηκόντων του γονέα , που επιβάλλονται από αυτό ( γονικό λειτούργημα). Παράβαση των καθηκόντων των γονέων συνιστά η πλημμελής εκπλήρωση των τελευταίων με μέτρο κρίσης το οικονομικό, κοινωνικό και πνευματικό επίπεδο των γονέων. Καταχρηστική άσκηση του λειτουργήματος των γονέων συνιστά η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του τέκνου κατά τρόπο αντίθετο ή μη εναρμονιζόμενο στο σκοπό του , με αποτέλεσμα να διακυβεύονται τα προσωπικά συμφέροντα του τέκνου. Η καταχρηστική άσκηση του λειτουργήματος της γονικής μέριμνας είναι δυνατόν, εξάλλου , να εκδηλωθεί με θετική ενέργεια , δηλαδή με πράξη ή παράλειψη άσκησης των καθηκόντων τους. Σε κάθε περίπτωση , πάντως, η κρίση για το αν συντρέχει κατάχρηση του δικαιώματος της γονικής μέριμνας θα πρέπει να στηριχθεί όχι σε μεμονωμένες πράξεις του υποχρέου - δικαιούχου , αλλά σε μια εκτίμηση της συνολικής συμπεριφοράς του έναντι του τέκνου, εκτός εάν μια μεμονωμένη πράξη ή παράλειψη είναι τόσο βαριά, ώστε να αρκεί για να στηρίζει γενική (αρνητική) κρίση . Ειδικότερα, καταχρηστικά, κατά τα ανωτέρω, ασκείται η επιμέλεια τέκνου, αν ο έχω την επιμέλεια γονέας αυτού παραβαίνει τα σχετικά με την επιμέλεια καθήκοντά του , με κίνδυνο να επιφέρει ως συνέπεια  βλάβη στην ψυχική ή σωματική ανάπτυξη του τέκνου (ΑΠ 537/2012 ΧρΙΔ 2012.661). Στην προκειμένη περίπτωση, με την κρινόμενη αίτηση , η αιτούσα, επικαλούμενη ότι ασκεί εν τοις πράγμασι την επιμέλεια και φροντίδα των δύο ανηλίκων εγγονών της , ΑΓ και ΝΓ, διότι ο μεν πατέρας τους έχει αποβιώσει, η δε καθ’ ης , μητέρα τους, αδιαφορεί πλήρως γι’ αυτούς , ζητεί να αφαιρεθεί από την τελευταία η επιμέλεια των ανωτέρω τέκνων, προκειμένου να ανατεθεί στην ίδια (την αιτούσα) , καθώς τούτο επιβάλει το συμφέρον των παραπάνω τέκνων . με το εν λόγω περιεχόμενο και αίτημα , η ως άνω αίτηση παραδεκτά και αρμοδίως , καθ’ ύλην και κατά τόπον , εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου , κατά την προκειμένη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (αρθ. 739 επ. , 740 παρ. 1 και 121 ΕισΝΑΚ, όπως το δεύτερο από αυτά ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο κατάθεσης της υπό κρίση αίτησης πριν την αντικατάστασή του από τα αρθ. 17 παρ. 1 του ν. 4055/2012 και 9 παρ. 1 του ν. 4138/2013) και είναι νόμιμη, ερειδομένη στις διατάξεις των αρθ. 1510, 1511, 1518, 1532, 1533 και 1538 ΑΚ. Πρέπει, επομένως , να ερευνηθεί περαιτέρω, για να κριθεί  αν είναι βάσιμη και από ουσιαστική άποψη , δεδομένου ότι τηρήθηκε η προδικασία , που προβλέπεται από τα αρθ. 748 παρ. 1, 2 και 4 και 796 παρ. 3 ΚΠολΔ για το παραδεκτό της συζήτησής της, αφού αντίγραφο αυτής έχει επιδοθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα τόσο στον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ροδόπης, όσο και στη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας Περιφερειακής Ενότητας
3ο φύλλο της υπ’ αρ. 184/2013 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου
Ροδόπης (διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας )
Ροδόπης (βλ. τις υπ’ αρ. 7.495δ’ – 7.796 δ’ /4-2-2013 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Ροδόπης ΜΣ ). Από την τελευταία αυτή υπηρεσία κατατέθηκε, εξάλλου,  εμπρόθεσμα στο Δικαστήριο, σύμφωνα με το αρθ. 1533 παρ. 3 ΑΚ και η σχετική από 27-2-2013 έκθεση κοινωνικής έρευνας της κοινωνικής λειτουργού ΑΝ, αναφορικά με το ήθος , τις βιοτικές συνθήκες, και γενικά, την καταλληλότητα της αιτούσας, η οποία ζητεί να ανατεθεί στην ίδια η επιμέλεια του προσώπου των ανωτέρω τέκνων.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα, που εξετάσθηκε νόμιμα στο ακροατήριο , η οποία περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου , από τα έγγραφα που η αιτούσα νόμιμα προσκομίζει και επικαλείται , καθώς και από την , κατ’ αρθ. 1511 παρ. 3 ΑΚ, προσωπική επικοινωνία του Δικαστηρίου με τα ως άνω ανήλικα , αμέσως μετά το τέλος της συζήτησης της υπόθεσης , αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά :
O υιός της αιτούσας ,  Φ. Γ. Γ. και η καθ’ης , Γ.Α. τέλεσαν στις 5-9-1996 νόμιμο γάμο , πρώτο και για τους δύο , μετά τον οποίο εγκαταστάθηκαν , μαζί με την αιτούσα και τον τότε εν ζωή ευρισκόμενο σύζυγό της , Φ., στην οικία της τελευταίας (αιτούσας) στο……. Κατά τη διάρκεια του εν λόγω  γάμου , εξάλλου, οι ίδιοι απέκτησαν δύο άρρενα, ανήλικα ακόμα, τεκνα , τον Α. , που γεννήθηκε στις 6-6-199 και τον Ν, που γεννήθηκε στις 2-4-2004. Ωστόσο, λίγο πριν τη γέννηση του δεύτερου αυτού τέκνου και , συγκεκριμένα, την 1-12-2003 ο προαναφερόμενος υιός της αιτούσας απεβίωσε. Ακόμα και μετά το θάνατό του, όμως, η καθ’ ης εξακολούθησε να διαμένει στο σπίτι της πεθεράς της. Ωστόσο, σταδιακά, άρχισε αυτή να απομακρύνεται ψυχικά και συναισθηματικά από τα δύο τέκνα της , αδιαφορώντας ολοένα και περισσότερο για την ανατροφή και υγιή ανάπτυξή τους . Τελικά δε, το έτος 2007 τα εγκατέλειψε. Από τότε ελάχιστες φορές τα επισκέφθηκε και επικοινώνησε τηλεφωνικά μαζί τους . Αντίθετα, όπως έχουν πληροφορηθεί οι συγγενείς της αιτούσας , αυτή προχώρησε στη σύναψη δεύτερου γάμου με έτερο άνδρα , με τον οποίο μάλιστα, και έχει αποκτήσει άλλα δύο τέκνα. Με τη νέα δε οικογένειά της βρίσκεται εγκατεστημένη στην …. Περαιτέρω, από τα ίδια ω άνω αποδεικτικά στοιχεία αποδείχθηκε πως, μετά την εγκατάλειψη από τη μητέρα τους , αμφότερα τα προαναφερόμενα τέκνα συνέχισαν να διαμένουν με την αιτούσα γιαγιά τους , η οποία ανέλαβε εξ ολοκλήρου το έργο της ανατροφής τους . Η ίδια επιδεικνύει έντονο και αμέριστο ενδιαφέρον για τη σωστή διαμόρφωση και ολοκλήρωση της προσωπικότητάς τους  ενώ , παράλληλα , ως γιαγιά τρέφει ιδιαίτερα αισθήματα αγάπης προς τα εν λόγω τέκνα , τα οποία φροντίζει με περισσή στοργή , αφοσίωση και τρυφερότητα., επιδεικνύοντας αμέριστο ενδιαφέρον για το πρόσωπό τους. Παρέχει δε σ’ αυτά ένα ασφαλές και αρμονικό περιβάλλον , προσφέροντάς τους τα απαραίτητα για την ψυχοσωματική και πνευματική τους ανάπτυξη, τόσο σε συναισθηματικό, όσο και σε οικονομικό, αλλά και υλικό επίπεδο. Η ίδια, άλλωστε, αν και διάγει το 63ο έτος της ηλικίας της , δεν αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα υγείας, διαθέτει ιδιόκτητη κατοικία στο χωριό …., είναι ασφαλισμένη στον ΟΓΑ , ενώ, έχει συστηματικά, έσοδα από τα χωράφια της , τα οποία εκμισθώνει σε τρίτους. Από τα ανωτέρω αποδεικνύεται ότι η καθ’ ης, η οποία, μετά το θάνατο του πρώτου συζύγου της , ασκεί μόνη της, σύμφωνα με το άρθρο 1510 παρ. 2 ΑΚ, τη γονική μέριμνα αμφοτέρων των ανηλίκων τέκνων της , Α. και Ν., παραβαίνει τα καθήκοντα που της επιβάλλει το λειτούργημά της ως μητέρα για την επιμέλεια του προσώπου των εν λόγω τέκνων , αδιαφορώντας για τις ανάγκες τους
4ο φύλλο της υπ’ αρ. 184/2013 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης (διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας )
και μη συνεισφέροντας οικονομικά στην ανατροφή τους. Η αδιαφορία της δε αυτή καταφανώς αποδεικνύεται και από το γεγονός της μη εμφάνισής της ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, προκειμένου να αποτραπεί η αφαίρεση της επιμέλειας των ανωτέρω τέκνων από την ίδια. Με βάση τα δεδομένα υτά και με γνώμονα το συμφέρον των παραπάνω τέκνων , το Δικαστήριο κρίνει πως το σύνολο της επιμέλειας του προσώπου τους θα πρέπει να αφαιρεθεί από την καθ’ ης μητέρα τους , διότι η συμπεριφορά , που η τελευταία επιδεικνύει, ελλοχεύει κινδύνους για την ομαλή ψυχοσωματική ανάπτυξη των παραπάνω τέκνων ενώ, παράλληλα, δημιουργεί συνεχώς προβλήματα στην εκπροσώπησή τους , ενώπιον των αρχών και εν γένει καθημερινότητά τους. Αντίθετα δε, πρέπει αυτή (επιμέλεια) να ανατεθεί  στην αιτούσα, γιαγιά των ανηλίκων, αφού η τελευταία παρέχει , ενόψει και του στενότατου συγγενικού δεσμού, που τη συνδέει μαζί τους, όλα τα εχέγγυα ότι θα ασκήσει με επάρκεια και συνέπεια το λειτούργημα, που της ανατίθεται, ενεργώντας πάντοτε προς το συμφέρον των δύο τέκνων . Κρίνεται δε κατάλληλη γι’ αυτό , διότι έχει το ήθος, το σθένος, τη διάθεση αλλά και το χρόνο να συνεχίσει να περιποιείται τα ανήλικα εγγόνια της . Την ανάθεση της επιμέλειας των τελευταίων στην αιτούσα προτείνει, εξάλλου, και η προαναφερόμενη κοινωνική λειτουργός, Α.Ν., στη σχετική από 27-2-2013 έκθεσή της . Αλλά και οι ίδιοι οι ανήλικοι , κατά την προσωπική επικοινωνία του Δικαστηρίου μαζί τους , εξέφρασαν την ικανοποίησή τους από την έως τώρα συμβίωσή τους με την αιτούσα, καθώς, όπως οι ίδιοι δήλωσαν, αφενός μεν αυτή τους έχει εξασφαλίσει ένα ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον , που χαρακτηρίζεται από σταθερότητα και ασφάλεια , αφετέρου δε, τους προσφέρει στοργή και θαλπωρή, γεγονός, που, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, δύναται να αμβλύνει τις όποιες δυσμενείς ψυχολογικές επιπτώσεις συνεπάγεται για τους ίδιους η πρόωρη απώλεια του πατέρα τους και η μακρόχρονη αδιαφορία της μητέρας τους . Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και ενόψει του πρόδηλου εννόμου συμφέροντος της αιτούσας , που τυγχάνει δεύτερου βαθμού εξ αίματος συγγενής των παραπάνω ανηλίκων , πρέπει η υπό κρίση αίτηση να γίνει δεκτή , ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν , όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της καθ’ ης .
ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.
ΑΦΑΙΡΕΙ από την καθ’ ης η αίτηση , Γ.Α. του Ρ. , την άσκηση του συνόλου της επιμέλειας του προσώπου των ανηλίκων αρρένων τέκνων της : α) Α.Γ. του ΦΓ  και β) Ν.Γ. του ΦΓ.
ΑΝΑΘΕΤΕΙ την άσκηση του συνόλου της επιμέλειας των ανωτέρω τέκνων αποκλειστικά στην αιτούσα , εκ πατρικής γραμμής γιαγιά τους , Σ.Γ. του Α.
ΚΡΙΘΗΚΕ , αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στην Κομοτηνή, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του , χωρίς την παρουσία της αιτούσας και της πληρεξουσίας δικηγόρου της , στις 3 Απριλίου 2013. 

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                            Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ